• wola Unii Europejskiej do rozpoczecia rozmów z Polska i
determinacja w dotrzymaniu zalozonego kalendarza negocjacji
• przekonanie po stronie panstw UE, ze przystapienie Polski bedzie
dla Wspólnoty politycznie i gospodarczo korzystne
• uznanie Polski za kraj rokujacy wypelnienie w sredniookresowej
perspektywie czasowej kryteriów kopenhaskich
• przyjecie strategii przedakcesyjnej, której glównym elementem sa
instrumenty finansowe (PHARE, SAPARD, ISPA), Uklad
Europejski, uczestnictwo w programach wspólnotowych
• stworzenie mechanizmów oraz procedur niezbednych dla
efektywnego prowadzenia negocjacji akcesyjnych
• przyjecie przez Rade Europejska w Helsinkach „mapy drogowej
negocjacji”, która wyznaczyla a harmonogram zamykania
poszczególnych obszarów negocjacyjnych niezbedny dla
zakonczenia procesu w 2002 r.
• okreslenie przez Rad Europejska w Nicei w grudniu 2000 r. ram
instytucjonalnych rozszerzonej UE oraz sprecyzowanie
perspektywy czlonkostwa w 2004 r.
1
CZYNNIKI WEWNETRZNE SPRZYJAJACE NEGOCJACJOM
• utrzymanie stalego poparcia spolecznego dla idei
czlonkostwa w Unii Europejskiej, co nie byloby
mozliwe bez priorytetowego traktowania czlonkostwa
Polski w UE przez kolejne polskie rzady, niezaleznie od
opcji politycznej jaka reprezentowaly
• stworzenia sprawnych struktur i procedur
administracyjnych niezbednych dla prowadzenia
procesu negocjacyjnego
• utrzymanie wysokiego tempa procesów
dostosowawczych, które mialy bardzo istotny i
bezposredni wplyw na przebieg rozmów o czlonkostwo
2
CZYNNIKI ZEWNETRZNE OGRANICZAJACE NEGOCJACJE
• niepewnosc po stronie panstw czlonkowskich
UE co do zachowania status quo w wyniku
przyjecia panstw znajdujacych sie na nizszym
poziomie rozwoju ekonomiczno-gospodarczego
• postrzeganie rozszerzenia UE glównie przez
pryzmat kosztów gospodarczych i spolecznych;
• niestabilny poziom poparcia spoleczenstw UE
dla procesu rozszerzenia
• fakt, iz negocjacje toczyly sie jednoczesnie az z
12 panstwami kandydujacymi
3
ROLNICTWO
• Obszar negocjacyjny „Rolnictwo” reguluje kwestie
wlaczenia polskiego rynku towarów rolno-spozywczych
w obszar europejskiego jednolitego rynku oraz objecia
polskiego rolnictwa pelnym zakresem Wspólnej Polityki
Rolnej, rozwoju rynku pracy na obszarach wiejskich,
ksztalcenia, poprawy infrastruktury technicznej,
spolecznej i agrarnej na wsi
• Obszar „Rolnictwo” obejmuje takze sprawy zwiazane z
kontrola weterynaryjna i fitosanitarna, stworzeniem
ewidencji obrotu towarami rolno-spozywczymi z
panstwami trzecimi, nadzorem trafiajacej do obrotu
zywnosci
• Negocjacje w obszarze „Rolnictwo” rozpoczely sie 14
czerwca 2000 r., zakonczyly 13 grudnia 2002 r.
4
ROLNICTWO
Najwazniejsze zagadnienia:
• ustalenie limitów produkcyjnych mleka, cukru i
izoglukozy, skrobi ziemniaczanej, suszu paszowego i
surowca tytoniowego
• ustanowienie niezbednych mechanizmów ochronnych w
sytuacji, w której wymiana handlowa pomiedzy Polska i
UE, w pierwszych latach czlonkostwa, powodowalaby
powazne zaklócenia na rynku
• zapewnienie polskim rolnikom równych warunków
konkurencji na jednolitym rynku UE oraz uzyskanie
mechanizmów gwarantujacych pelne wykorzystanie
srodków finansowych UE przyznanych Polsce na lata
2004 – 2006
5