ZADANIE 19- reakcje polimeryzacji na przykładzie polietylenu i polipropylenu
POLIMERYZACJA- to reakcja, w której związek wielkocząsteczkowy (polimer) tworzy się z pojedynczych cząsteczek związku o małej masie cząsteczkowej (monomer) bez wydzielania produktów ubocznych. Procesem odwrotnym do polimeryzacji jest depolimeryzacja.
(zwanego popularnie propylenem, CH2=CHCH3), który jest otrzymywany z . Współcześnie większość polipropylenu produkuje się w , w fazie gazowej z użyciem zawieszanych na specjalnych podłożach.
Polimeryzację PP prowadzi się najczęściej w , w temperaturze od 50 do 100°C, która trwa od 0,5 do 10 h. Jako rozpuszczalniki w procesie polimeryzacji stosuje się nasycone , jak np. i . W tych układach wytrąca się powstający izotaktyczny polipropylen, natomiast polimer ataktyczny pozostaje w roztworze. Katalizator stosuje się w roztworze lub .
Ze względu na to, że jeden z atomów węgla w każdym merze polipropylenu jest centrum , polipropylen występuje w trzech podstawowych formach , które różnią się położeniem bocznych grup -CH3 () w przestrzeni względem swoich sąsiadów. W zależności od warunków polimeryzacji i rodzaju katalizatora można otrzymywać następujące odmiany polimeru:
· PP ataktyczny - w którym centrów chiralności jest przypadkowa, co powoduje, że niezbyt precyzyjnie mówiąc boczne grupy metylowe znajdują się losowo raz "nad" łańcuchem polimeru a raz "pod" (zobacz rysunek z prawej strony).
· PP izotaktyczny - w którym konfiguracja wszystkich centrów chiralności jest jednakowa, co powoduje że wszystkie grupy metylowe znajdują się po "jednej stronie" łańcucha polimeru
· PP syndiotaktyczny - w którym konfiguracja centrów chiralności jest ściśle naprzemienna, czego skutkiem jest też ścisła naprzemienność umiejscowienia bocznych grup metylowych.
...
