ZAGADNIENIA NA EGZAMIN Z KINEZYTERAPII spis tresci, Dokumenty AWF Poznań, Kinezyterapia

//-->.pos {position:absolute; z-index: 0; left: 0px; top: 0px;}ZAGADNIENIA NA EGZAMIN Z KINEZYTERAPII(Patrycja Lisiecka, Daria Kamińska, Krzysiek Kryger, Patryk Kolak, Ania Kosmaczewska, Magdalena Grynia,Monika Krawiec, Justyna Łukaszewska, Natalia Kwaśniak, Natalia Kędziora, Sylwia Wójciak, Adam Kmieciak,Monika Witkowska, Izabela Jakubowska, Daria Wieczorek, Maria Lech, Kinga Grępka, Klaudia Guziewicz, JuliaJurek, Ilona Maciejewska, Ania Zbiżek)Spis treści1. KINEZYTERAPIA – HISTORIA LECZENIA RUCHEM NA ŚWIECIE I W POLSCE, PODSTAWY NAUKOWE,NAZEWNICTWO I SYSTEMATYKA; ROLA I MIEJSCE KINEZYTERAPII W REHABILITACJI. ...........................42. ZASTOSOWANIE KINEZYTERAPII W PROCESIE TERAPEUTYCZNYM; CELE, WSKAZANIA,PRZECIWWSKAZANIA; SYSTEMATYKA ĆWICZEŃ KINEZYTERAPEUTYCZNYCH. .......................................63. BADANIE PODMIOTOWE (ANAMNESIS) I PRZEDMIOTOWE (OGÓLNE I MIEJSCOWE); ZNACZENIEOCENY PACJENTA W POSTĘPOWANIU TERAPEUTYCZNYM; BADANIA CZYNNOŚCIOWE, UWAGIOGÓLNE. .............................................................................................................................................94. BADANIE UKŁADU RUCHU I UKŁADU NERWOWEGO – NAJISTOTNIEJSZE W FIZJOTERAPII. ............. 105. DIAGNOSTYKA FUNKCJONALNA DLA POTRZEB FIZJOTERAPII; APARATURA DIAGNOSTYCZNAWYKORZYSTYWANA DLA CELÓW PROGRAMOWANIA I KONTROLI EFEKTÓW POSTĘPOWANIAFIZJOTERAPEUTYCZNEGO.................................................................................................................. 166. SOAP ............................................................................................................................................. 187. OSIE I PŁASZCZYZNY RUCHU, NAZEWNICTWO ŁACIŃSKIE POSZCZEGÓLNYCH KIERUNKÓW RUCHUW STAWIE. ........................................................................................................................................ 198. GONIOMETRIA I SFTR – KOŃCZYNA GÓRNA, KOŃCZYNA DOLNA (ZASADY POMIARU IFIZJOLOGICZNE ZAKRESY RUCHÓW WG ZEMBATEGO). ..................................................................... 209. POMIARY ZAKRESÓW RUCHU KRĘGOSŁUPA (WG PAVELKI). .......................................................... 3210. POMIARY DŁUGOŚCI, SZEROKOŚCI I OBWODÓW KOŃCZYN – POMIAR ORIENTACYJNY, WZGLĘDNYI BEZWZGLĘDNY; POZORNE I RZECZYWISTE SKRÓCENIE DŁUGOŚCI KOŃCZYN (OBJAWDERBOLOWSKYEGO, OBJAW WYPRZEDZANIA, OBJAW PIDELLOU – PRZYCZYNY POZORNEGOSKRÓCENIA KOŃCZYN). ..................................................................................................................... 3411. KLINICZNA METODA OCENY SIŁY MIĘŚNI: KOŃCZYNA DOLNA, KOŃCZYNA GÓRNA, TUŁÓW(LOVETT). .......................................................................................................................................... 4612. PODZIAŁ MIĘŚNI ZE WZGLĘDU NA RODZAJ WŁÓKIEN MIĘŚNIOWYCH (TONICZNE, FAZOWE). ...... 9613. USZKODZENIE OŚRODKOWEGO I OBWODOWEGO UKŁADU NERWOWEGO – SKUTKI ZABURZEŃFUNKCJONALNYCH – POJĘCIE SPASTYCZNOŚCI, POJĘCIE WIOTKOŚCI, RÓŻNICE. ................................ 9614. OCENA FUNKCJONALNA PACJENTA – TESTY FUNKCJONALNE. ................................................... 10015. TESTY FUNKCJONALNE I KLINICZNE: OBJAW TRENDELENBURGA I KOMPENSACYJNY DUCHENNE’A,TESTY PATRICA – FABERE, THOMASA, NA PRZYKURCZ BARKÓW, MENNELLA, BADANIE RUCHOMOŚCIRZEPKI, TESTY ŁĄKOTKOWE, WIĘZADŁOWE, TEST SZUFLADY, LACHMANA, GRAWITACYJNY WIĘZADŁA1KRZYŻOWEGO TYLNEGO, TESTY APLAYA – CZYNNOŚCIOWE BADANIE RUCHOMOŚCI STAWUBARKOWEGO, TEST LASEQUE’A, TEST PSEUDO-LASEQUE’A, ITD.). ................................................... 11216. BADANIE ELASTYCZNOŚCI – DŁUGOŚCI MIĘŚNI WG ZEMBATEGO – OBRĘCZ BARKOWA IKOŃCZYNA GÓRNA (DŹWIGACZ ŁOPATKI, CZWOROBOCZNY, MOSTKOWO-OBOJCZYKOWO-SUTKOWY,POCHYŁE, DWUGŁOWY RAMIENIA, PIERSIOWY WIĘKSZY), MIEDNICA I KOŃCZYNA DOLNA(GRUSZKOWATY, POŚLADKOWY ŚREDNI, CZWOROBOCZNY LĘDŹWI, NAJSZERSZY GRZBIETU,BIODROWO-LĘDŹWIOWY, PROSTY UDA, KULSZOWO-GOLENIOWE, TRÓJGŁOWY ŁYDKI,PRZYWODZICIELE, NAPRĘŻACZ POWIĘZI SZEROKIEJ). ...................................................................... 12617. TESTY: KALSCHMIDTA I ANVILA, NEERA, HAWKINSA-KENEDYEGO, PHALENA I ODWRÓCONEGOPHALENA, PROWOKUJĄCY BÓL DLA M. NADGRZEBIENIOWEGO, PODGRZEBIENIOWEGO IPODŁOPATKOWEGO, NOS-PALEC, PIĘTA-PODUDZIE, CHODU NA PALCACH, NA PIĘTACH, ROMBERGA,OBJAW BABIŃSKIEGO, BADANIECZUCIA DOTYKU, CIEPŁA, ZIMNA. .................................................. 13018. TECHNIKA WYKONYWANIA ĆWICZEŃ LECZNICZYCH. ................................................................. 14219. ĆWICZENIA BIERNE: ĆWICZENIA CZYNNO-BIERNE I ĆWICZENIA SAMOWSPOMAGANE; ĆWICZENIACZYNNE W ODCIĄŻENIU (OMÓWIĆ RODZAJE ODCIĄŻANIA, UGUL – RODZAJE ODCIĄŻENIA);ĆWICZENIA IZOMETRYCZNE; ĆWICZENIA CZYNNE WOLNE. ............................................................. 143ĆWICZENIA BIERNE ......................................................................................................................... 14320. ZASADY GIMNASTYKI PORANNEJ. .............................................................................................. 15021. ĆWICZENIA CZYNNE Z OPOREM (TRENING Z OPOREM WG DE LORME I WATKINSA ORAZMCQUEENA DOBÓR OPORU DO ĆWICZEŃ, RODZAJE OPORU, WYKORZYSTANIE SKURCZUEKSCENTRYCZNEGO I KONCENTRYCZNEGO). .................................................................................. 15122. ĆWICZENIA CZYNNE W ODCIĄŻENIU Z OPOREM; ĆWICZENIA PROWADZONE. ........................... 15323. TERAPIA UŁOŻENIOWA, PRZESADZANIE Z ŁÓŻKA, STOŁU REHABILITACYJNEGO NA WÓZEK IODWROTNIE, SADZANIE PACJENTA NA ŁÓŻKU Z LEŻENIA(?), ZMIANA POZYCJI Z LEŻENIA TYŁEM DOLEŻENIA PRZODEM, SPOSOBY PRZENOSZENIA PACJENTA NA ODLEGŁOŚĆ, KOREKTA POZYCJILEŻĄCEGO W ŁÓŻKU I SIEDZĄCEGO NA WÓZKU; ĆWICZENIA W CZYNNOŚCIACH SAMOOBSŁUGI WGZEMABTEGO. .................................................................................................................................. 15524. ĆWICZENIA ODDECHOWE I RELAKSACYJNE ORAZ TERAPIA PRZECIWODLEŻYNOWA IPRZECIWZAKRZEPOWA. .................................................................................................................. 15926. ĆWICZENIA OGÓLNOUSPRAWNIAJĄCE. ..................................................................................... 17327. WYKORZYSTANIE WYCIĄGÓW W TERAPII (NATURALNE I MECHANICZNE).................................. 17928. SYNERGIA – BEZWZGLĘDNA, WZGLĘDNA, PATOLOGICZNA, IPSI – KONTRALATERALNA, RODZAJEĆWICZEŃ SYNERGISTYCZNYCH I ZASTOSOWANIE W REHABILITACJI. + 29. ĆWICZENIASYNERGISTYCZNE (SYNERGIA, RODZAJE SYNERGIZMÓW: WZGLĘDNE I BEZWZGLĘDNE, RODZAJEĆWICZEŃ: IPSILATERALNE I KONTRALATERALNE)............................................................................ 18030. NIEDOWŁAD WIOTKI, SPASTYCZNY, ATETOZA – OCENA FUNKCJONALNA PACJENTA (SKALE);WYKORZYSTANIE ZJAWISKA IRRADIACJI I SYNERGII MIĘŚNI W TERAPII. ........................................... 18331. REEDUKACJA PROSTA, ZŁOŻONA – FIZJOLOGICZNE ZAŁOŻENIA REEDUKACJI, ROLAPROPRIORECEPTORÓW W REEDUKACJI........................................................................................... 187232. KOMPENSACJA – DEFINICJA, ZAŁOŻENIA, PRAWA ANOCHINA. .................................................. 20033. ZAŁOŻENIA KONCEPCJI PNF, GŁÓWNE ZAŁOŻENIA KONCEPCJI, OCENA FUNKCJONALNAPACJENTÓW WG SYSTEMU IMF. ..................................................................................................... 20434. REEDUKACJA (POJĘCIE, ZASADY, TECHNIKI WSPOMAGAJĄCE REEDUKACJĘ). ............................. 20635. WYKORZYSTANIE WZORCÓW ŁOPATKI I MIEDNICY W TERAPII................................................... 21636. STRETCHING – REAKCJA MIĘŚNI NA ROZCIĄGANIE, ZASTOSOWANIE STRETCHINGU WFIZJOTERAPII, TECHNIKI STRETCHINGU, PRAKTYCZNE WYKORZYSTANIE ZJAWISKA RELAKSACJIPOIZOMETRYCZNEJ MIĘŚNI. ............................................................................................................ 21737. POIZOMETRYCZNA RELAKSACJA MIĘŚNI – OBRĘCZ BARKOWA I KOŃCZYNA GÓRNA (BADANIEDŁUGOŚCI MIĘŚNI, PIR, AUTOTERAPIA), MIEDNICA I KOŃCZYNA DOLNA (BADANIE DŁUGOŚCI MIĘŚNI,PIR, AUTOTERAPIA). ........................................................................................................................ 22338. PIONIZACJA (RODZAJE PIONIZACJI, ZASADY PIONIZACJI, REAKCJA ORTOSTATYCZNA, TECHNIKAPIONIZACJI PRZY ŁÓŻKU CHOREGO I PACJENTA SIEDZĄCEGO NA WÓZKU)....................................... 23539. CHÓD – ANALIZA CHODU, CHÓD PATOLOGICZNY I NAUKA CHODU W KONCEPCJI PNF. ............. 23940. CHÓD – DETERMINANTY/WYZNACZNIKI CHODU, FAZY CHODU, PRACA MIĘŚNI, RODZAJE CHODU,DOBÓR WYSOKOŚCI KUL, RODZAJE KUL, BALKONIK – ZASTOSOWANIE). ......................................... 24941. ETAPY NAUKI CHODU I ĆWICZENIA RÓWNOWAŻNE (TRENER RÓWNOWAGI, BATUT, PIŁKI THERA-BAND, BOSU), NAUKA CHODU O KULACH (PŁASKA POWIERZCHNIA, ASEKURACJA PACJENTA, Z JEDNĄKULĄ Z DWIEMA KULAMI, SCHODY). .............................................................................................. 25342. OCENA KLINICZNA ZABURZEŃ CHODU (ZE WZGLĘDU NA PRZYCZYNY). ...................................... 25543. ZASADY ĆWICZEŃ W OSTEOPOROZIE. ....................................................................................... 25644. BIOFEEDBACK – ZASTOSOWANIE W REHABILITACJI. .................................................................. 25745. ĆWICZENIA OPARTE NA BIOLOGICZNYM MECHANIZMIE SPRZĘŻEŃ ZWROTNYCH – BIOFEEDBACK........................................................................................................................................................ 26046. TERAPIA PO REKONSTRUKCJI ACL, TRENING STABILIZACYJNY (STAW SKOKOWO-GOLENIOWY;TUŁÓW), WYKORZYSTANIE TRAKCJI, TRENING PROPRIOCEPCJI. ...................................................... 26231. KINEZYTERAPIA – HISTORIA LECZENIA RUCHEM NA ŚWIECIE I W POLSCE, PODSTAWY NAUKOWE,NAZEWNICTWO I SYSTEMATYKA; ROLA I MIEJSCE KINEZYTERAPII W REHABILITACJI.Historia rozwoju fizjoterapii:2380 p.n.e. – rzeźby z egipskich grobowców pokazujące unieruchomienie zranionej kończyny zapomocą kawałka drewna oraz chodzenie za pomocą kul.2698 p.n.e.– cesarz chiński Hoang-Tiurządzał turnieje zdrowotne, w skład których wchodziłyćwiczenia wolne, oddechowe, kształtujące.IV w. p.n.e. –Grek Diokles z Korystosw książce o higienie zaleca dużo ćwiczeń i ruchu.300 lat p.n.e.– Hipokratessporządził drewnianą protezę kończyny dolnej. Opisywał również różnetypy obuwia korygującego zniekształcenia stóp, jak stopa koślawa, wydrążona, piętowa.Rzymianin Galen(130 – 199) – opisuje zaleca m.in. ćwiczenia oporowe, rytmiczne.Calius Aureliaus(210) – podaje wskazówki do ćwiczeń biernych w porażeniach.XVI w.– Francuz Ambroży Parestosuje jako pierwszy podwiązywanie krwawiących naczyń przyamputacjach zamiast zalewania ran wrzącym olejem, stosuje protezy i rehabilitację.1741 r. –Francuz Nikolas Andre z Lyonuwydaje książkę pt. „Ortopedia”. Słowo –orthos(prosty)ipaidios(dziecko). Naucza różnych sposobów leczenia ułomności u dzieci.Anglik F. Glisson(1599 – 1677) – proponuje gimnastykę w leczeniu zniekształceń klatki piersioweji kręgosłupa.Szwed Henryk Ling(1776 – 1839) – tworzy szkołę gimnastyki leczniczej. Kształci kinezyterapeutów doćwiczeń z osobami z wadami postawy ciała.Gustaw Zander(1835 – 1920) – wprowadza ćwiczenia za pomocą specjalistycznych aparatówi maszyn.1918 r. –Douglas C. McMurtie z Nowego Jorkuwprowadza pojęcie rehabilitacji określanej jako...”przywracanie potrzebującym najpełniejszej, jak tylko można, fizycznej, psychicznej, społecznej,zawodowej i ekonomicznej przydatności...”.1929 r. –Niemiec Klapp z Dreznawprowadza ćwiczenia w pozycji „czworonożnej” reedukującepostawę ciała w bocznych skrzywieniach kręgosłupa.1939 r. –E.z porażeniami.Kennyopracowujemetodęusprawnianiachorychpopoliomyelitis1947 r. -Howard Rusktworzy po wojnie Wydział Rehabilitacji i Medycyny Fizykalnej (80-cio łóżkowyoddział dla inwalidów) w Nowym Jorku. Rehabilitację określa jako ...”okres zawarty między łóżkiemchorego a jego warsztatem pracy. Opiera się pozostałych zdolnościach chorego, a nie jegoułomnościach i uczy jak żyć i pracować, z tym co mu pozostało...”.1951 r. –Kabat – Kaiser z Kaliforniiopracował metodę reedukacji nerwowo-mięśniowej.4Rozwój rehabilitacji w PolsceXVI w. – lekarz Stefana Batorego Wojciech Oczko wzorując się na Galenie propaguje leczenie ruchem.XVI w. – Sebastian Petrycy zaleca grę w piłkę, pływanie, przechadzki.XIX w. – Teofil Matecki zakłada zakład gimnastyczno-ortopedyczny dla przypadków leczenia bocznychskrzywień kręgosłupa.1866 r. – J.B. Wagner wydaje książkę pt. „Gimnastyka domowa”.1901r. – Gabryszewski -> zakład ortopedyczny1913r. – Zakład ortopedyczny Gąsiorowskich1925/26 r. – w Poznaniu wprowadza się zajęcia z tematyki teorii i praktyki gimnastyki leczniczeji masażu, gdzie wykłady prowadzi Wiktor Dega.1937 r. – Dega organizuje w Bielawkach oddział usprawniania leczniczego z salą gimnastycznąi leczniczą.1950 r. – Dega zostaje mianowany Krajowym Specjalistą ds. Rehabilitacji.1960 r. – w Konstancinie zakłada się zakład świadczący usługi rehabilitacyjne prowadzony przezMariana Weissa.1969 r. – MZIOS wydaje wytyczne dla rozwoju rehabilitacji w Polsce.Systematyka, rola i miejsce:5

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

kachorra.htw.pl