POLITECHNIKA LUBELSKA
Wydział Mechaniczny
LABORATORIUM TECHOLOGII
MONTAŻU
Temat ćwiczenia : Montaż przekładni zębatych.
Wykonał: Krystian Skorupski
Grupa: MD 105.2c
.
1. Cel i zakres ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z technologią połączeń przekładni zębatych oraz dokonanie pomiaru luzu międzyzębnego i pomiaru hałasu przekładni
2. Wprowadzenie.
Przekładnią zębatą (pojedynczą) nazywa się mechanizm elementarny utworzony z dwóch kół zębatych, mogących obracać się dookoła swych osi. Zadaniem takiej przekładni mechanicznej jest, poza przenoszeniem energii zmiana prędkości, a czasem zmiana kierunku i charakteru ruchu, co wiąże się ze zmianą sił i momentów.
Montaż przekładni zębatych, przeprowadzany jest zazwyczaj w trzech następujących etapach:
· Osadzanie kół zębatych na wałkach,
· Osadzanie wałków z kołami zębatymi w korpusie,
· Sprawdzanie zazębienia.
3. Przebieg ćwiczenia.
Wszystkie badania laboratoryjne wykonywane były na pojedynczej przekładni zębatej, złożonej z dwóch kół zębatych, o module m.=3 mm i ilości zębów wynoszącej z1 = 27 z2 = 35. Pierwszym krokiem podczas ćwiczenia było obliczenie, na podstawie ilości zębów i wartości modułów, średnic podziałowych osadzonych na wałkach kół zębatych. Na podstawie tych obliczeń wyznaczono nominalną odległość pomiędzy osiami badanych kół zębatych. Następnym krokiem było równoległe ustawienie osi kół zębatych. Dokonano tego za pomocą śrub mocujących wałki, na których osadzono koła zębate. Kolejnym etapem ćwiczenia było wykonanie pomiaru bicia czołowego większego koła zębatego. Pomiar został przeprowadzony za pomocą czujnika zegarowego. Tak określone bicie czołowe kół zębatych, nie powinno przekraczać wartości 0,1 – 0,15 mm. Następnym krokiem był pomiar hałasu przekładni zębatej. Pomiar hałasu został przeprowadzony dla różnych odległości pomiędzy osiami badanych kół zębatych. Poza tym mierzony był on w przesunięciu o 3 stopnie.
Tabela wyników i niezbędne obliczenia.
· Obliczenie średnic podziałowych badanych kół zębatych.
Średnice podziałowe oraz moduł kół zębatych wyznaczono według zależności:
Na podstawie tych obliczeń uzyskano następujący wynik:
Oba koła zębate posiadały moduł m.= 3 mm oraz liczby zębów z1 = 27 z2 = 35
dp1 = 81 mm
dp2 = 105 mm
· Obliczenie odległości pomiędzy osiami badanych kół zębatych.
Odległość między osiami kół zębatych wyznaczono z zależności:
Odległość ta wyniosła: a = 93 mm
· Wyniki pomiaru bicia promieniowego
Bicie promieniowe badanego koła:
1. 0,18
2. 0,15
3. 0,11
4. 0,10
5. 0,09
wykres obrazujący bicie promieniowe dużego koła
całkowite bicie promieniowe wynosiło: 0,18 – 0,09 = 0,09
· Pomiar hałasu
Natężenie dźwięku wejściowe – 75 dB
Pomiar hałasu przekładni:
- z luzem – 92 dB
- bez luzu – 103 dB
Pomiar hałasu przekładni z kołem skręconym o 3°
- bez luzu – 105 dB
- z luzem – 91 dB
Wnioski.
Jednym z zaobserwowanych błędów przy osadzeniu kół zębatych na wale jest bicie promieniowe. Mogło ono powstać w wyniku niewłaściwego dokonania montażu lub niedokładności wykonania kół zębatych. Natężenie hałasu w przekładni jest znacznie niższe przy pracy przekładni z luzem, natomiast w przekładni bez luzu znaczny hałas wywołany jest przez bicie promieniowe. Poziom hałasu kształtuje się na poziomie dostatecznym. Skręcenie osi jednego z kół zębatych nie wpływa na zmianę poziomu hałasu.