ZASADY POSTĘPOWANIA, pielęgniarstow, pielęgniarstwo

Poza tym na świecie jest niewiele istot groźniejszych od kobiety.

ZASADY POSTĘPOWANIA
PO EKSPOZYCJI ZAWODOWEJ
NA KREW I INNY POTENCJALNIE INFEKCYJNY MATERIAŁ
(IPIM)

 

§         Narażenie zawodowe na czynniki zakaźne dotyczy HIV, HBV, HCV

§         Potencjalnym źródłem infekcji jest każdy materiał biologiczny zawierający wystarczającą do zakażenia liczbę kopii wirusa   – krew; nasienie, wydzielina pochwy; płyny: mózgowo-rdzeniowy, opłucnowy, osierdziowy, otrzewnowy, owodniowy, maź stawowa;  każdy materiał biologiczny w sposób widoczny skażony krwią.

 

DEFINICJE:

EKSPOZYJA – kontakt z krwią lub innym potencjalnie infekcyjnym materiałem, kontakt ten może nastąpić przez skórę, oko, jamę ustną, inną błonę śluzową.

POTENCJALNIE ZAKAŹNY MATERIAŁ – krew, nasienie, wydzielina pochwowa, płyn mózgowo-rdzeniowy, żółć, płyn z opłucnej, otrzewnej, osierdzia, stawowy, każdy płyn ustrojowy zawierający widoczna domieszkę krwi.

EKSPOZYCJA ZAWODOWA – ekspozycja, do której doszło w czasie wykonywania przez pracownika swoich obowiązków zawodowych.

 

EKSPOZYCJE NALEŻY USZEREGOWAĆ W NASTĘPUJACYM PORZADKU

Ekspozycja nie wymagająca szczególnego postępowania:

1.      Ekspozycja skóry nieuszkodzonej

2.      Ekspozycja wątpliwa :

·      śródskórne ( „powierzchowne”) skaleczenie igłą uznaną za nie skażoną krwią lub IPIM

·      powierzchowna rana bez widocznego krwawienia wywołana przez narzędzia uznane za nieskażone krwią lub IPIM

·      wcześniejsze nabyte skaleczenia lub rana skażona płynem ustrojowym innym niż krew lub IPIM, a nie zawierająca śladu krwi.

Ekspozycja wymagająca postępowania po ekspozycyjnego i obserwacji po ekspozycyjnej :

      3. Ekspozycja prawdopodobna :

·         śródskórne skaleczenia igłą skażoną krwią lub IPIM

·         powierzchowna rana bez widocznego krwawienia, wywołana przez narzędzie skażone krwią lub IPIM

·         wcześniej nabyte skaleczenie skażone krwią lub IPIM

·         kontakt śluzówek lub spojówek z krwią lub IPIM

      4. Ekspozycja ewidentna :

·      uszkodzenie przenikające skórę igłą skażoną krwią lub IPIM

·      wstrzyknięcie krwi

·      skaleczenie lub podobna rana z następstwem krwawienia, wywołane przez narzędzie w sposób widoczny zanieczyszczone krwią lub IPIM

     5. Ekspozycja masywna :

·      wstrzyknięcie dużej objętości (powyżej 1ml) krwi lub płynów ustrojowych potencjalnie zakaźnych

 

Do zakażenia zawodowego dochodzi:

– przez skaleczenie (zakłucie igłą lub innym ostrym narzędziem) ryzyko zakażenia

HBV - 7-30%

HCV - 0,3-10%

HIV - 0,32%

– przez kontakt skażonego biologicznie materiału z powierzchnią otwartych ran, z uszkodzoną skórą (skaleczenia, pęknięcia,  zmiany zapalne)

- przez błony śluzowe jamy ustnej, nosa, spojówek prawdopodobieństwo zakażenia w przypadku

HIV - 0,09%

HCV - ryzyko bardzo małe

              HBV - prawie niemożliwe

 

PODSTAWOWE SPOSOBY UNIKANIA ZAKAŻEŃ ZAWODOWYCH:

n      szkolenia personelu – jak unikać kontaktu z krwią

n      szczepienia przeciw WZW B

n      postępowanie poekspozycyjne

 

Ogólne zasady postępowania po ekspozycji pracowników
służby zdrowia na HBV, HCV, HIV

n      Do podstawowych czynności po ekspozycji należy niezwłoczne umycie zranionej/zanieczyszczonej skóry wodą z mydłem.

              Nie używać środków dezynfekcyjnych na bazie alkoholu.

n      Jeżeli zanieczyszczone są oczy, należy przepłukać je dokładnie wodą  lub roztworem soli fizjologicznej (przy otwartych powiekach)

n      Śluzówki jamy ustnej i nosa przepłukać kilkakrotnie wodą

n      NIE WYCISKAĆ RANY !  NIE TAMOWAĆ KRWAWIENIA!

n      Jak najszybciej zgłosić ekspozycję wyznaczonemu lekarzowi

 

Powiadamianie o ekspozycji

n      Fakt wystąpienia ekspozycji na zakażenie należy zgłosić przełożonemu lub lekarzowi dyżurnemu

n      Wystąpienie zdarzenia należy odnotować w Rejestrze ekspozycji zawodowych na zakażenie HIV, HBV, HCV

n      Osoba eksponowana wypełnia Indywidualną kartę ekspozycji zawodowej na zakażenie HIV, HBV, HCV

n      Osobę eksponowaną kieruje się do lekarza zakładowego, który wdraża postępowanie profilaktyczne i prowadzi jej obserwację przez  12 miesięcy

 

Należy ocenić ryzyko zakażenia na podstawie:

– rodzaju ekspozycji (zranienie skóry igłą lub innym               skażonym przedmiotem, zabrudzenie błon śluzowych lub               uszkodzonej skóry, ugryzienie powodujące krwawienie)

– rodzaju potencjalnie zakaźnego materiału (krew, inny płyn ustrojowy lub tkanki, skoncentrowane cząsteczki wirusa)

 

Jeśli ekspozycja związana była z ryzykiem zakażenia, należy określić, czy pacjent, z którego krwią lub innym płynem ustrojowym miał kontakt pracownik, jest zakażony, opierając się na:

              – danych klinicznych i epidemiologicznych

              – wynikach badań na obecność HBsAg, anty-HCV, anty-HIV

Przeprowadzić badanie pracownika narażonego na zakażenie

              – ocenić stan uodpornienia przeciwko HBV

              – zebrać wywiad dotyczący aktualnych chorób,               przyjmowanych leków, ciąży i karmienia piersią

Jeżeli istnieje ryzyko zakażenia po ekspozycji rozpocząć odpowiednią profilaktykę.

Pobierając krew od osoby będącej potencjalnym źródłem zakażenia należy pamiętać o uzyskaniu zgody na przeprowadzenie badań na oznaczenie przeciwciał anty-HIV, anty-HCV i HBsAg.

Ekspozycja na HBV

Status serologiczny osoby eksponowanej

Status serologiczny źródła zakażenia

Nieokreślony

Ujemny

HBsAg+

HBeAg+

Nieszczepiony

HBIG + szczepionka

szczepionka

HBIG + szczepionka

Szczepiony miano anty HBs< 10u/l

Dawka przypominająca szczepionki

Dawka przypominająca szczepionki

HBIG + dawka przypominająca szczepionki

Szczepiony miano anty HBs>10u/l

Bez profilaktyki

Bez profilaktyki

Bez profilaktyki

Brak odpowiedzi na szczepienie

HBIG + podwójna dawka szczepionki

Podwójna dawka szczepionki

HBIG + podwójna dawka szczepionki

 

Ekspozycja na HCV

n      Nie zaleca się profilaktycznego leczenia po ekspozycji

n      Udzielić porady osobie po ekspozycji na zakażenie, zaplanować wizyty i badania kontrolne w celu monitorowania jej stanu

n      Oznaczyć anty-HCV i ALT wyjściowo oraz 4-6 miesięcy później,

n      ewentualnie 4-6 tygodni po ekspozycji badanie na HCV RNA PCR

Ekspozycja na HIV

n      Rozpocząć profilaktykę jak najszybciej po ekspozycji (optymalnie w ciągu kilku godzin). Profilaktyka polega na przyjmowaniu leków antyretrowirusowych przez 28 dni lub do momentu rozstrzygnięcia celowości jej stosowania

n      Wykonać próbę ciążową, jeżeli kobieta nie jest pewna, czy jest

              w ciąży

n      Skonsultować się ze specjalistą

n      Zalecić profilaktyczne przyjmowanie leków przeciw retrowirusowych przez 4 tygodnie

n      Wykonywać badania na obecność anty-HIV co najmniej przez 6 miesięcy (12) – wyjściowo po 1,5, 3 i 6 miesiącach

n      Wykonać badanie na obecność anty-HIV w razie wystąpienia objawów ostrej choroby retrowirusowej

n      Wyznaczyć wizytę kontrolną w ciągu 72h po rozpoczęciu profilaktyki  farmakologicznej (po uzyskaniu dodatkowych informacji, ewentualnie zmodyfikować schemat leczenia)

n      WAŻNE – do czasu wykluczenia zakażenia HIV osoba, która uległa ekspozycji powinna zachować wstrzemięźliwość seksualną lub przestrzegać zasad bezpiecznego seksu, nie zachodzić w ciążę, nie karmić piersią oraz wstrzymać się od oddawania krwi plazmy, nasienia i tkanek !

 

PODSTAWOWE  ZASADY

KAŻDA  KREW  JEST POTENCJALNIE  ZAKAŹNA!

KONTAKT  Z  MATERIAŁEM  ZAKAŹNYM NIESIE  RYZYKO ZAKAŻENIA  Z  WIRUSAMI HBV, HCV, HIV!

PRACUJ ZAWSZE W RĘKAWICZKACH !

Rękawiczki są najlepszym i najpowszechniejszym zabezpieczeniem przed zakażeniem, zmieniane po obsłudze każdego pacjenta. Dzięki osłonięciu ręki rękawiczką lateksową, przy zakłuciu igłą ze światłem ryzyko zakażenia zmniejsza się o około 50%.

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • kachorra.htw.pl