405 kodeksu cywilnego o bezpod-
stawnym wzbogaceniu. Bracia
zgłosili zarzut potrącenia. Twier-
dzili, że spółka jest im winna taką
samą kwotę jak dochodzona od
nich, czyli ponad 174 tys. zł. Sąd
oddalił ten zarzut, ponieważ bracia
w żaden sposób nie udokumento-
wali, że spółka także jest ich dłuż-
nikiem, i to na taką właśnie kwotę.
Sąd II instancji zaakceptował ten
rową. Twierdzili, że nie są więc już
wzbogaceni, a zatem, stosownie do
art. 409 k.c., nie ciąży na nich obo-
wiązek zwrotu pieniędzy.
Pełnomocnik spółki zaznaczył,
że jej kapitał został przez niemiec-
kiego udziałowca dofinansowany 3
mln zł i jej udziały na pewno nie
mają wartości zerowej. Sąd Naj-
wyższy oddalił kasację, uznając
tym samym wyroki wydane w tej
sprawie za prawidłowe. Także w
ocenie SN przedmiotem bezpod-
stawnego wzbogacenia były pienią-
dze pobrane ze spółki – łącznie 174
tys. zł, a nie jej udziały. Za tę kwotę
kupili działkę budowlaną, którą
wnieśli do spółki. – Dało im to tytuł
prawny do uzyskania, zgodnie z
prawem, udziałów w tej spółce –
tłumaczył sędzia Gerard Bieniek.
Przedmiotem wzbogacenia były
więc pieniądze, a nie udziały. Dlate-
go to, jaka jest teraz wartość tych
udziałów – zerowa czy inna – nie
ma dla rozstrzygnięcia tej sprawy
żadnego znaczenia – mówił sędzia.
Skoro bracia bez podstawy praw-
nej wzięli pieniądze spółki, to mu-
szą je oddać.
Wzbogaceni o pieniądze
Wskutek kasacji braci sprawa tra-
fiała do Sądu Najwyższego. Zarzu-
cili oni naruszenia art. 405 k.c. o
bezpodstawnym wzbogaceniu, bo
sądy nieprawidłowo ustaliły, co w
tym wypadku było przedmiotem
tego wzbogacenia. Uznały one, że
były to kwoty pobrane z pieniędzy
spółki, przeznaczone następnie na
kupno działki budowlanej. Bracia
twierdzili, że były nimi udziały, któ-
re otrzymali w zamian za wniesie-
nie działki do spółki. Rzecz w tym,
że udziały te – ze względu na złą sy-
tuację finansową spółki z o.o. – ma-
ją wartość jeśli nie ujemną, to ze-
>
kodeks cywilny
o bezpodstawnym wzbogaceniu
Art. 405.
Kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową
kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści
w naturze, a gdyby nie było to możliwe, do zwrotu jej wartości.
Art. 409.
Obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości
wygasa, jeżeli ten, kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki
sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się
korzyści lub zużywając ją, powinien był liczyć się z obowiązkiem
zwrotu.