wzm różnicowy 00, Inzynieria Materiałowa, I semestr, Elektrotechnika, elektrotechnika, Układy Elektroniczne

Poza tym na świecie jest niewiele istot groźniejszych od kobiety.

 

 LABORATORIUM UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCHNr ćwiczenia

 

2

Temat ćwiczenia:

 WZMACNIACZ RÓŻNICOWY

Data wykonania ćwiczenia

15.12.1998

Grupa  nr

 

8

 

Wtorek  1705

 

Sebastian  Mizia

Marcin  Górski

Ocena

             

Przed wykonaniem ćwiczenia zaprojektowaliśmy układ wzmacniacza różnicowego o parametrach zadanych wcześniej przez prowadzącego zajęcia. Parametry zadanego wzmacniacza:

 

              UWY = 5V      kur = -60 V/V   kus = -0.6V/V      RL = 10kW

Schemat wzmacniacza różnicowego załączam do sprawozdania.

Parametry obliczone

 

              UCC = 12V      UEE = 9.25V

              RC = 4.7kW      Re = 15W    RE = 3.3kW

 

1.

W trakcie ćwiczenia zmontowaliśmy układ zgodnie z wykonanym projektem.

Na wejście wzmacniacza podaliśmy sygnał sinusoidalny i sprawdziliśmy sygnał wyjściowy. Okazało się że wzmacniacz działał poprawnie.

2.

Następnie dokonaliśmy pomiarów punktów pracy tranzystorów

 

T1                                                        T2

              UBE = 0,714V                                        UBE = 0,715V

              UCE = 6,4859V                                       UCE = 6,45V

              IC = 1,31mA                                          IC = 1,31mA

 

Jak widać otrzymana wartość prądów w punkcie pracy różni tylko nieznacznie się od obliczonych przez nas w trakcie projektowania.

             

3.

Wykonaliśmy pomiary charakterystyk przejściowych wzmacniacza różnicowego. Pomiary te wykonaliśmy  w zakresie napięć wejściowych  -200mV do +200mV. Obliczyliśmy wartość wzmocnienia różnicowego i okazało się, że jest praktycznie równe obliczonemu przez nas. Dla UIR = 10mV   kur =  67 V/V i jest równe 60 dla napięć wejściowych UIR do ok. 60mV. Zatem spełniliśmy praktycznie założenie projektowe dotyczące wzmocnienia różnicowego. Natomiast na wyjściu otrzymaliśmy napięcie maksymalne większe od zakładanego. Częściowo wynika to ze zmiany rezystora REE. Na podstawie otrzymanych  wyników wykonaliśmy wykresy zależności wyjściowego napięcia różnicowego, napięć na kolektorach i wzmocnienia różnicowego w zależności od wejściowego napięcia różnicowego. Wykresy są dołączone do sprawozdania.

Otrzymane wyniki pomiarów.

4.

              Pomiary wartości wzmocnienia sumacyjnego.

Pomiary te wykonaliśmy dla zakresu napięć wejściowych takich samych jak dla pomiarów wzmocnienia różnicowego. Otrzymane wyniki zamieściliśmy w tabeli.

Na podstawie otrzymanych wyników wyznaczyliśmy współczynnik tłumienia sygnału sumacyjnego, CMRR. Jak widać zawiera się on w przedziale od 30 do 49dB. Można stwierdzić, że jest to dobry wynik biorąc pod uwagę fakt, że nie korzystamy ze źródła prądowego.

 

5.

              Pomiar charakterystyk przejściowych przy częstotliwości 1kHz.

Na podstawie otrzymanych wyników wykonaliśmy wykresy odpowiednich zależności.

Jak można zauważyć wzmocnienie jest prawie takie samo jak przy sterowaniu napięciem stałym.

6.

              Pomiar wzmocnienia sumacyjnego przy częstotliwości sygnału sterującego 1kHz.

Można zauważyć, że wartość współczynnika tłumienia sygnału sumacyjnego zmienia się w dość szerokim zakresie.

7.              Wyznaczenie pasma przenoszenia wzmacniacza różnicowego. Pomiary wykonaliśmy dla sygnału wejściowego   UIRSK = 13,3mV. Oprócz pomiarów na mierniku obserwowaliśmy przebieg wyjściowy na oscyloskopie aby zauważyć ewentualne zniekształcenia.

Na podstawie otrzymanych wyników i wykonanego wykresu możemy określić pasmo przenoszenia badanego wzmacniacza. Częstotliwość dolną wynosi około fd = 5Hz, a częstotliwość górna fg = 100kHz.

8.

              Pomiary wzmacniacza niesymetrycznego.

W układzie zastąpiliśmy rezystor Rc2 zworą, na bazę tranzystora T2 przyłożyliśmy napięcie sterujące o częstotliwości 1kHz, a bazę drugiego tranzystora zwarliśmy do masy. Otrzymane wynirzybliżeniu połowie wzmocnienia układu z rezystorem kolektorowym.

 

              To ćwiczenie umożliwiło nam zapoznanie się z praktycznymi metodami projektowania układów wzmacniaczy różnicowych. Mogliśmy również sprawdzić w praktyce dokładność wzorów projektowych. Okazuje się, że dość dobrze wyznaczyliśmy wzmocnienie różnicowe układu ale punkty pracy i maksymalne napięcie wyjściowe różniły się od zakładanych. Jak już pisałem częściowo wynika to ze zmiany rezystora emiterowego. Na podstawie otrzymanych wyników możemy stwierdzić, że układ działał poprawnie, a otrzymane charakterystyki są zgodne z oczekiwaniami teoretycznymi.  Zakres napięć wejściowych przy których jest jeszcze liniowa charakterystyka to ±80mV, co dobrze obrazuje wykres.

 

...
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • kachorra.htw.pl