Wykład:
Zagadnienia egzaminy – I i IV rozdział.
Od 6 do 9 rozdział.
11 – I, II 1-5
Rozdz. 12 i rozdz. 13.
Osobowe prawo administracyjne
Ustawa o aktach stanu cywilnego, o ewidencji, o zmianie imienia i nazwiska, paszportach, prawo o stowarzyszeniach, ustawa o organizacjach pożytku publicznego i wolontariatu, ustawa o obywatelstwie, ustawa o zgromadzeniach.
8 maja prawdopodobnie.
W państwie prawnym administracja publiczna jest zdeterminowana prawem. Prawo reguluje jej organizację zakres jej zadań i kompetencji jej organów. Bardzo rygorystycznie podchodzi się do relacji administracji i podmiotów zewnętrznych – osób fizycznych, prawnych, innych bytów organizacyjnoprawnych. Jeśli administracja chce coś kontrolować, to musi się wylegitymować pełną podstawą prawną (tj. ustawa). Najczęściej o charakterze materialnoprawnym, ustrojowym i proceduralnym.
Prawo stanowi, jak podmioty mają w sposób konkretny działać. W piśmiennictwie wiąże się to z kompetencjami władzy publicznej administracji. Zadania własne obowiązkowe gminy są zadaniami z zakresu pomocy społecznej określonej w ustawie. Są właściwe dla wszystkich szczebli administracji. Gmina, przykładowo, wykonuje zdania w zakresie przyznawania dodatków mieszkaniowych oraz świadczeń – zasiłków celowych. Na poziomie kompetencji wykonawczych gminy albo pracowników socjalnych. Jest też swego rodzaju obowiązek przekazywania pewnych zadań, obowiązków, kompetencji kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej. To wszystko normuje prawo administracyjne.
Ustawa określa w jakiej formie ta pomoc ma być świadczona. Jest to problem działania. Ustawa, generalnie przyjmuje że takie działania załatwia się poprzez decyzje administracyjną. Władza publiczna musi zawsze działać zgodnie sprawa – w jego granicach i na jego podstawie (art. 7 konstytucji).
Ustawa o pomocy społecznej przewiduje innego rodzaju formy działania za pomocą których jest ta pomoc wykonywana np. umowa zawierana celem doprowadzenia do ekonomicznego usamodzielnienia.
W pomocy społecznej dokonuje się świadczeń typu różnego rodzaju usługi edukacyjne. Funkcjonują np. zakłady opiekuńcze. Osoba będącą członkiem zakładu podejjmowane są wobec niej działania o charakterze faktycznym uwzględniając obowiązujące standardy prawne, również akty wewnątrzzakładowe np. statut, regulamin – wydane na podstawie ustawy. Jest również orzecznictwo TS UE i jego orzeczenia maja charakter obowiązujący dla organów państwa.
O sytuacji prawnej podmiotu stanowią również konwencje międzynarodowe.
Tam, gdzie administracja publiczna wkracza w sferę indywidualną, musi mieć podstawę prawną.
Meldunek jest czynnością materialno-techniczną dokonywaną w biurze meldunkowym.
Roboty budowlane tylko po ostatecznej decyzji administracyjnej.
Aby wydać decyzję administracyjną musi być podstawa prawna.
Niedochowanie formy powoduje nieważność rozstrzygnięcia gdyż nie jest ona przewidziana przez ustawę. W administracji publicznej wszystko jest określone. Jest to grunt czynności prawnych oraz faktycznych. Czynności zmierzające do nawiązania stosunku administracyjnego.
Prawną formą działania administracji jest forma uregulowana przez prawo
I podejście do tematu - zgodnie z tym podejściem wszystkie formy działania administracji ukierunkowane na zewnątrz są uregulowane przez prawo.
II podejście – kryterium wywoływania skutków prawnych/która prowadzi do nawiązania /przekształcenia stosunku prawnego, która prowadzi do nawiązania stosunku administracyjnego.
O państwa pochodzi prawo, niekiedy z przyzwolenia państwa od innych podmiotów. Niekiedy państwo daje kompetencje poza strukturą tego państwa (kompetencje prawotwórczą). Dlatego państwo stoi na straży porządku prawnego. Stworzyło system prawa i gwarantowało funkcjonowanie jego systemu. Jeżeli chodzi o administrację to ona w pierwszym rzędzie stoi na straży tego co rozstrzygnęła. Potem są sądy. Administracja sama wykonuje akty władcze.
Jest problem z wykonaniem wyroków sądowych przez administrację.
Zakresem prawnych form działania administracji obejmuje kilka kategorii form akt normatywny:
- akt normatywny – zawiera norm prawnych, przybiera różne formy np. gdyby minister wydał zamiast rozporządzenia, zarządzenie, takie coś byłoby nie ważne w odniesieniu powszechnym, zewnętrznym,
- akt administracyjny – podstawową formą działania administracji akt administracyjny. Jest to czynność prawna administracji publicznej,
- umowa administracyjna,
- umowa cywilno-prawna,
- czynności materialno-techniczne,
- czynności jako działania o charakterze społeczno-organizatorskim (jednakowoż, jest to kategoria sporna).