KARTOGRAFICZNEJ
-K A R T O D I A G R A M
Do opracowania ytemów naków kartograficznych stosuje i
natpujące kartograficzne metody prezentacji:
A) metody jakoiowe:
1. ygnaturowa (ygnatury punktowe liniowe ilociowe)
2. metoda aigów (liniowych ygnaturowych plamowych
opisowych);
3. metoda chorochromatycna (tła jakociowego)
B)metodyiloiowe:
1. kartodiagramy (punktowe powierchniowe liniowe kala ciągła
skala skokowa);
2. metoda kropkowa;
3. kartogramy (właciwe ciągłe modyikacje)
4. metody iolinii (natżenia linie iometrycne iarytmy iolinie
odległoci iolinie ruchu)
5.
metoda dazymetryczna (analiza kropkowa, analiza sieci zmienno
gtej nieregularnej analia kartogramicna)
Kartodiagram jest specjalnie uwarunkowanym zbiorem
diagramów (w szerokim znaczeniu tzn. właciwych
diagramów i wykreów). Warunkiem tym jest
umiejscowienie diagramów w pozycji geograficznej tzn.
na mapie we wzajemnych stosunkach położenia. Czyli
kartodiagram jest mapą na której ilociowa
charakterystyka zjawisk i aktów przedstawiona jest za
pomocą diagramów. Ponadto na mapie bdą i
najdowad ocywicie inne elementy treci mapy tzw.
sytuacyjne pomagając orientowad i w położeniu
diagramów – siatka
kartograficzna,
linie
brzegowe,
rzeki,
granice,
drogi
itp.
Ich dobór ależy od
przeznaczenia
mapy.
Kartodiagramy
dzielimy
na:
punktowe, liniowe i powierzchniowe.
1.
kartodiagramy punktowe
Kartodiagram
punktowy
jest mapą której
charakterystyki punktowe (chodzi tu o punktu
na
mapie,
a
nie
o
przedstawienia
zjawisk
i
aktów wytpujących punktowo
w
recywitoci) ą przestawiona
za pomocą
diagramów.
Komunikaty
kartograficzne ą tu
ormułowane w ten poób że nieależnie od
rzeczywistego odniesienia informacji rozumie i
ja
jako inormacj zlokalizowana
w
danym
punkcie mapy. Diagram jest zwykle wiky od
znaku identyikującego punkt, wic trzeba
toowad pewną umow jak bdie i
roumied element
lokalizacyjny
figury
tego
diagramu. W przypadku koła i kuli elementem
lokalizacyjnym jest rodekkoła.
W niektórych przypadkach stosuje i położenie styczne do
rzeki lub linii brzegowej w celu podkrelenia położenia z
danej
strony
rzeki
lub uniknicia ałonicia ważnych
obiektów w pobliżu linii
brzegowej
np.
wyspy.
Wtedy
odczytuje i domylnie że obiekt jest położony na punkcie
tycnoci.
W
przypadku
figur
typu
kwadrat, trójkąt
protokąt przyjmuje i dwie możliwoci: rodek
geometryczny
figury
lewy
koniec
podstawy. Kolejnod
odbioru
jest
taka, że najpierw
na
mapie
odczytuje i
położenie a natpnie tred danego
miejsca.
Dlatego
w
przypadku czytania od lewej do prawej strony elementem
lokalizacyjnym
figury
o
poziomej
podstawie bdie lewy
dolny narożnik.