Zaopatrzenie ortopedyczn wykład 2 12.03.2013
Choroba Scheuermanna
– guzki Schmorla
– długi okres rozwoju 2-3 lata
– więcej niż 1 sklinowaconych i wklęsłych kręgów
Objawy:
– ból w okolicy kręgosłupa (przeciążenie mięśni prostujących)
– uczucie zmęczenia
– stopniowe pogorszenie postawy
– pochylenie do przodu i tworzenie okrągłych pleców
– barki wysunięte do przodu – zwiększenie lordozy szyjnej i lędźwiowej
– przykurcze zgięciowe w stawach biodrowych
– zmniejszona ruchomość kręgosłupa
– ból ustaje po krótkim odpoczynku a nasila się podczas pracy w wymuszonej pozycji
Choroba Bechterewa (ZZSK)
– chorują głównie mężczyźni
– przewlekły proces zapalno-kostniejący
– zesztywnienie stawów kręgosłupa oraz rzadziej stawów obwodowych
– rozpoczyna się od stawów krzyżowo-biodrowych
Patogeneza:
– patogeneza nie wyjaśniona
– kostnienie pierścieni włóknistych stawów międzykręgowych i więzadeł kręgosłupa
– tworzą się mostki kostne łączące sąsiadujące kręgi – sydesmofity
– początkowo atakuje odcinek L/S a następnie przenosi się na cały kręgosłup
Obraz kliniczny:
– zniesienie lordozy lędźwiowej
– pogłębienie kifozy piersiowej
– bolesność w stawach krzyżowo-biodrowych
– przesunięcie łopatek i barków do przodu
– pogłębienie lordozy szyjnej
– głowa przesunięta do przodu w skłonie w tył
– obracanie się całym ciałem
– k.p spłaszczona
– tendencja do usztywnienia w pozycji skłonu w przód
Dysplazja i zwichnięcie stawu biodrowego
– jest to zaburzenie w kształtowaniu i rozwoju stawu biodrowego (nieukształtowanie lub niedorozwój stawu) i wysunięcie się głowy kości udowej z panewki tego stawu
– zwichnięcie rozwija się przeważnie na podłożu dysplazji (stan przedzwichnięciowy)
Przyczyny:
– podczas porodu zwłaszcza nóżkowego (ciąg za nóżkę)
– podczas reanimacji (naprzemienne zginanie i prostowanie st. biodrowych)
– mierzenie długości ciemieniowo-piętowej noworodka
– nieprawidłowa pielęgnacja lub noszenie dziecka
– czynnik genetyczny – częściej dziewczynki
– częstość występowania dysplazji to ok 5% a zwichnięcie biodra to 2% noworodków
Objawy:
– asymetria fałdów udowych, szpary sromowej i pośladków
– ograniczenie odwodzenia uda, nadmierne jego przywiedzenie i rotacja (prawidłowe odwiedzenie do 90st)
– objaw pompowania: przy zgiętym biodrze udo można przesunąć w górę i w dół względem miednicy (tzw Barlowa)
– objaw przeskakiwania – przy biodrze zgiętym do 90st wykonuje się kolejno ruch odwiedzenia i przywiedzenia w których to ruchach skrętnych może wystąpić chrupnięcie lub przeskoczenie (tzw Ortolaniego)
– uwypuklenie okolicy biodra po stronie zwichnięcia
– późniejsze rozpoczęcie chodzenie
– objaw trendelendburga
– chód utykający przy zwichnięciach jednostronnych i kaczkowaty przy obustronnych
Choroba Perhesa – jałowa martwica kości udowej
– obumarcie tkanki kostnej i częściowo chrzęstnej z powodu niedokrwienia, bez udziału drobnoustrojów chorobotwórczych
– należy do najczęstszych schorzeń stawu biodrowego wieku rozwojowego
– przebieg choroby jest długotrwały i prowadzi do zmian budowy anatomicznej stawu biodrowego
– choroba ta predysponuje do coxartrozy
– częściej chorują chłopcy, rozpoznawana w wieku 5-8 lat
Diagnoza:
– na podstawie RTG i USG powtarzanych co 3 miesiące
– wykonujemy dwa zdjęcia w projekcji AP oraz w maksymalnym odwiedzeniu
Przebieg choroby:
– faza 1 – obrzęk tkanek miękkich, początkowo odwapnienie, później przewapnienie
– faza 2 – nekroza jądra i częściowy chrząstki nasadowej, fragmentacja jądra kostnego, spłaszczenie nasady i zanik utkania kostnego w przynasadzie
– faza 3 – zastępowanie martwej tkanki kostnej i chrzęstnej żywą tkanką, naprzemienne wysypy zagęszczenia i rozrzedzenia utkania kostnego
– faza 4 – różne kształty głowy i szyjki w zależności od przebiegu choroby
Objawy:
– bóle kolana lub biodra z utykaniem
– ograniczenie ruchomości biodra: rotacji wewnętrznej, odwiedzenia, zgięcia
– zanik mm uda i podudzia
– skrócenie względne chorej kończyny
– brak stabilizacji miednicy
Leczenie operacyjne:
– wskazania: początek choroby >6r.ż , znaczne zajęcie głowy k. udowej procesem martwicy, brak pokrycia głowy panewką
– zabiegi zmieniają geometrię stawu (panewki) lub kąt szyjkowo-trzonowy i antetorsji (prawidłowy 118-130st)
–