Podstawy psychologiczne:
1. Zachowanie - ważne są tu wzmocnienia pozytywne i negatywne.
2. Socjologiczny funkcjonalizm - to jakie występują formy organizacyjne w społeczeństwie, to że jeśli są to nie należy ich burzyć gdyż mają swoje funkcje.
Obszary dyskursu:
1. Sposoby definiowania dzieciństwa.
2. Sposoby definiowania mechanizmów rozwojowych.
3. Sposoby definiowania kompetencji dzieci.
4. Sposoby definiowania znaczeń potrzeb edukacyjnych.
Dyskurs funkcjonalno-behawiorystycznego - są to podstawy dyskursu. Źródłem psychologii jako nauki są nauki przyrodnicze.
Dzieciństwo jako kategoria biologiczna - jest to kształtowanie funkcji psychicznych i fizjologicznych człowieka.
2. Mechanizmy rozwojowe - jest to nacisk środowiska ( wzmacniający i hamujący).
- przygotowujemy dziecko do tego co jest.
- przygotowanie do pelnienia pewnych rol społecznych.
- rozwój traktowany jest liniowo i wzrostowo.
- realizacja mierzalnych standardów.
- kompetencje są postrzegane jako hierarchicznie uznawane.
3. Kompetencje dziecka.
- dziecko swych kompetencji osiąganac nie moze potrzebny jest wpływ spoleczny.
- nabywa kompetencje z zewnątrz przez proces uczenia się.
- logicznie postrzegane oddziaływanie edukacyjne:
1. Te same bodźce wywoluja te same reakcje.
2. Czynniki różnicujące reakcje to czynniki biologiczne.
3. Trening bodźcowy.
* konsekwencja tego sa dokladnie zaplanowane zmiany ( bodźce )
* oddzialywanie poprzez wzmacnianie aplikowanych krok po kroku.
* nie pomijanie żadnego zadanka i wedlug wykonywanie zaplanowanej kolejnosci.
* blad jest zjawiskiem który wymaga eliminacji.
Konsekwencje dyskursu:
- chominizacja i organizacja wysilku.
- wybudowanie edukacji powszechnej.
- utworzenie systemu klasowo-lekcyjnego.
Negatywne strony dyskursu:
- ignorowanie wszystkiego poza tym co jest zachowaniem człowieka są np. Relacje społeczne.
- instrumentalne traktowanie strony bodzcowej ( nagroda-kara )
- okresyjnosc systemow opartych na bodziec-reakcja.
- aplikowanie treści do nauczania, krok po kroku, dokladnie, bez pomijania wg. Zewnątrz opracowanego schematu, które uniemozliwilo uczenie sie aktywności.
- aktywizowanie osoby uczącej sie.
Dzieci w paradygmacie humanistycznym:
- chroniony, specjalny okres człowieka, w którym na intensywniej przebiega rozwój naturalny.
- okres wyznaczających funkcjonowanie jednostki w dalszym życiu.
- chroniony ze względu na powstanie hierarchii Maslow'a ( musza byc zaspokojone podstawowe potrzeby samochierarchizowania )
Mechanizmy rozwojowe:
- wzrostowe.
- zredukowanie interwencji doroslych - dzięki temu dziecko będzie rozwijalo sie naturalnie.
- jednostce przypisany jest potencjal samorealizacji.
Kompetencje dziecka:
- dążenie, które nie jest świadome.
- byc z innymi / byc sobą - zaspokojenie tych potrzeb równocześnie.
- zagrożenie dziecinnego sprawstwa - poprzez ingerencje społeczeństwa.
- dziecko samo ma dojść do wiedzy, madrosci i umiejętności.
Oddzialywanie nauczania:
- dziecko nie potrzebuje wysilku, ale samo będzie szukalo wiedzy.
- dziecko jest swoim przewodnikiem.
Mocne strony:
- ujawnienie i kontrola sprawstwa dziecka.
- uczucie wzrastania w poczuciu wlasnej kompetencji.
- podmiotowosc ucznia - wolnosc wyobrażeń.
Slabe strony:
- idealizacja wartości.
- obawa rodzicow - jak będzie wygladalo dalsze życie ich dzieci.
Dziecko uczy sie od cech:
- możliwości możliwości motoryczno-sensoryczne, ma konstrukty swiata otaczającego.
Dyskurs konstruktywistyczno-rozwojowy.
- czlowiek funkcjonuje w świecie symbolicznym i symbole te w procesie interakcji, kreują społeczna rzeczywistosc.
Mechanizmy rozwojowe.
- rozwój to indywidualny przyrost kompetencji badawczych, przebiegających przez bledy, chybione hipotezy i ich samodzielna rekonstrukcje.
Kompetencje dziecka:
- proces uczenia sie dziecka np aktywny proces eksploracji, budowanie konstrukcji i rekonstrukcji umysłowych modeli rzeczywistości.
- dziecko konstruuje obraz swiata a naplywajace doświadczenia powoduja, ze dziecko musi ten swiat konstruować.
Oddzialywanie edukacji.
- wiedza nie pochodzi z zewnątrz, nie jest tez czysto zindywidualizowana i skoncentrowana na kontaktach interpersonalnych, moze byc przekazywana przez 1 człowieka drugiemu.
- wiedza jednostki jest droga jej osobistych dzialan badawczych i ciaglego krytycznego weryfikowania przyjętych wcześniej hipotez i teorii.
- obrazy tworzone przez ludzi są niepowtarzalne a strategie tworzone przez nich są unikatowe.
- podczas procesu uczenia sie i aktywności poznawczej nie odzwierciedlamy konstrukcji poznawczej a budujemy wlasne.
- uczenie są to aktywne proskanacja.
- stosunek do bledow: traktowany jako zwyczayjny i ważny jest w procesie poznawczym.
Mocne strony:
...