Wykład V(1), STUDIA

Poza tym na świecie jest niewiele istot groźniejszych od kobiety.

Dr hab. D. Zdunkiewicz-Jedynak, Słownictwo XX/XXI w., Wykład V.

 

Dr hab. Dorota Zdunkiewicz-Jedynak

Słowa częste i rzadkie (pożytki badań statystycznych w leksykologii). Wyrazy modne i natrętne. Szablon leksykalny.

 

I.                     Leksykografia to jeden z najstarszych działów językoznawstwa, w którym podjęto badania statystyczne, ilościowe. Owocują one:

→konkordancjami  tekstów – spis , zwykle alfabetyczny – wszystkich wyrazów występujących w tekście wraz z ich lokalizacja i kontekstami.

→indeksami - alfabetyczne listy wyrazów występujących w tekście, podające jego lokalizację  i ogólną łączną częstość

→słownikami frekwencyjnymi – nie podają one lokalizacji ani kontekstów, natomiast zawierają łączne częstości, ewentualnie rozłożenie tych częstości – dają zatem obraz statystycznej struktury słownictwa.

II.                   Znajomość statystycznej struktury słownictwa może być przydatna do następujących celów:

a)      Racjonalizacja procesu nauczania języka (warunkiem posługiwania się  językiem jest znajomość najczęstszej warstwy słownictwa)

b)      Wykorzystanie danych liczbowych do badań literaturoznawczych i językoznawczych

·         problemów  filologicznych (ustalanie autorstwa, chronologii, filiacji, czyli podobieństwa tekstów)

·         ewolucji języków

·         języka autorów

·         stylów funkcjonalnych

·         typologii i ewolucji języków, gatunków

c)       Ulepszanie systemów kodowania, np. system stenograficzny

Najdawniejszy słownik frekwencyjny  - Geisbla z 1861 r. – zawierał częstość znaków chińskich.

III.                 Parametry liczbowe wyrazów w słowniku frekwencyjnym

·         Częstość (absolutna lub względna)

·         Dyspersja (rozłożenie częstości wyrazu wewnątrz poszczególnych stylów – wyrazy ogólne mają rozkład równomierny, specjalistyczne – przejawiają  rozkłady skupione)

IV.                Tendencje statystyczne w leksyce

Pierwsze prace w językoznawstwie w zakresie modelowania statystycznego w latach 30. I 40. – językoznawca  amerykański G.A. Zipf – 1943 Human Behavior and Principle of Least Effort – synteza  tendencji. Naczelna teza : u podstaw wszelkiej działalności człowieka, także językowej , leży zasada ekonomii wysiłku, zgodnie z którą człowiek działa tak, by osiągnąć maksimum korzyści przy minimum  wysiłku. Intuicje Zipfa zostały potwierdzone przez współczesne badania teorioinformacyjne – język naturalny jest kodem optymalnym, w którym istnieje tendencja, by znaki językowe były najprostsze i miały maksymalną wyrazistość.

Prawie wszystkie  zależności statystyczne (dotyczące wyrazów), które sformułował Zipf, odnoszą się do tekstu. Zależności te to związek między częstościami w tekście a ich: długością, liczbą znaczeń, wiekiem, pochodzeniem wyrazu, itp.

PRAWA JĘZYKOWE  ZIPFA

→Częstość a długość wyrazu

Długość wyrazu maleje w miarę, jak ich częstości rosną (długość mierzona w fonemach lub sylabach)

→Częstość wyrazu a liczba znaczeń

W miarę zwiększania się częstości wyrazu liczba jego znaczeń rośnie.

→ Częstość a wiek i pochodzenie wyrazu

Najwyższe są udziały zapożyczeń w klasach o najniższych rangach, czyli w słownictwie najczęstszym.

→ Częstość  a obecność w tekście

Ogromną większość słownictwa tekstu stanowią wyrazy rzadkie, a słownictwo częste jest niewielkim procentem słownika tekstu.

→ Pierwsze miejsca na listach rangowych zajmują wyrazy gramatyczne, np. przyimki, spójniki, słowa posiłkowe

V.                  Stylistyczne różnice w słownictwie – wskaźniki statystyczne wg. Badań J. Sambor i i In.

·         W tekstach użytkowych (publicystyka, wiadomości prasowe, teksty naukowe)  niemal identyczna kolejność wyrazów najczęstszych: w. i, być, na, z , się. W tekstach w stylu  artystycznym – ja, ty.

·         W stylach nieartystycznych – słownictwo intelektualne i konkretne. Dominują rzeczowniki – nominalność tych stylów, Rzadkie czasowniki.

·         W tekstach artystycznych – więcej przysłówków. Wśród nich podstawowe określenia czasu i miejsca, miary, sposobu : tam, daleko, , teraz, potem, zaraz, zawsze, nigdy,, nagle, znowu, trochę. Ze strukturą dialogów i narracji , w których objawia się postawa mówiącego w prozie związana jest liczniejsza obecność partykuł: chyba, może, no

§         Częstość, ranga – dobrze charakteryzuje styl indywidualny, wskazuje w poszczególnych tekstach na różnice w strukturze statystycznej słownictwa (T. Milewski  - za pomocą tego wskaźnika dowodził różnicy między stylem klasycystycznym i romantycznym)

§         Wskaźnik ilościowego bogactwa słownictwa (oparty na stosunku między liczbą różnych wyrazów w tekście, czyli słownikiem tekstu a długością tekstu ).

§         Wskaźnik koncentracji słownictwa, tzn. procent tekstu, jaki wyczerpują częstości najczęstszych wyrazów.

Przy dużej koncentracji tekstu przez słownictwo najczęstsze w tekście przeważają wyrazy ogólne, podstawowe, leksyka jest mało zróżnicowana.

Koncentracja niewielka świadczy o większej przewadze w tekście częstości wyrazów rzadkich, a więc słownictwo jest bardziej różnorodne.

§         Wskaźnik stereotypowości słownictwa, mierzonej przeciętną długością odstępów między kolejnymi użyciami powtarzających się wyrazów.

W tekście o słownictwie stereotypowym, często się powtarzającym, przeciętne odstępy będą małe (małe wartości tego wskaźnika obserwuje się w stylu potocznym, naukowym).

Jeżeli przeciętny odstęp między wyrazami powtarzającymi się jest duży, świadczy to o większej oryginalności (styl artystyczny, beletrystyka, poezja)

§         Wyrazy-klucze i wyrazy tematyczne

Wyrazy tematyczne – to słownictwo o największej częstości w tekstach danego autora

Wyrazy-klucze – to słownictwo o największej częstości w danym tekście - można je określić przez porównanie ze słownictwem przeciętnym zawartym w ogólnym słowniku frekwencyjnym języka (słowa-klucze w słowniku autora mają o wiele wyższe rangi niż w słowniku ogólnym

§         Długość wyrazów w sylabach

jest zależna od stylu (przewaga   jednosylabowców w stylu mówionym i potocznym, wyrazy długie - typowe dla stylu naukowego, erudycyjnego)

VI.                Moda językowa. Wyrazy natrętne. Wyrazy modne a wyrazy częste.

Moda językowa polega na, niemającym na ogół uzasadnienia funkcjonalnego preferowaniu przez użytkowników języka pewnych wyrazów, uchodzących w ich mniemaniu za poręczniejsze, ekspresywniejsze czy atrakcyjniejsze od innych, którymi można wyrazić tę samą treść. Moda językowa  dość szybko się zmienia.

 

·         Frekwencja wyrazów w tekście nie jest jednoznacznym wyznacznikiem mody językowej. Mianem wyrazów modnych nie obejmuje się takich jednostek leksykalnych,

→których użycie wynika z uwarunkowań gramatycznych (np. duża częstość przyimków czy spójników, które mają minimalną wymienność synonimiczną) ,

→ których duża częstość użycia pozostaje w ścisłym związku z realiami pozajęzykowymi:

Por.

wyraz sputnik w okresie pierwszych lotów kosmicznych,

wyraz prezydent w okresie kampanii wyborczej

Moda językowa dotyczy tylko tych jednostek, które mają frekwencję podwyższoną, ale nieuzasadnioną gramatycznie lub pozajęzykowo.

PRZYKAŁDY WYRAZÓW MODNYCH

-          agresywny kolor – jaskrawy, silny, mocny, wyrazisty

-          *agresywny zawodnik – sprawny, szybki, rzutki (możliwe jest również dosłowne – i wówczas poprawne – rozumienie przymiotnika w tym kontekście)

-          *agresywny samochód – szybki, zrywny

-          *agresywna wiara – dogmatyczna, żarliwa, gorąca, mocna, fanatyczna, zaślepiona

-          *agresywne środowisko wielkomiejskie – żywiołowe, prężne

 

-          generalny przegląd sprzętu – ogólny, całkowity

-          generalne porządki – gruntowne, dokładne

-          *generalna zasada – główna, naczelna, podstawowa, najważniejsza, nadrzędna, ogólna

-          *generalna maksyma – podstawowa, najważniejsza, nadrzędna

-          generalna rozbudowa miasta – wszechstronna, ogólna

 

-          inteligentna rozmowa – błyskotliwa, żywa

-          *inteligentny lek – skuteczny, wypróbowany, niezawodny

-          *inteligentny proszek – skuteczny, niezawodny

-          *inteligentna seria przeciwzmarszczkowa – skuteczna, efektywna

-          inteligentne zwierzę – mądre, bystre, rozumne, lotne

 

-          *rewolucyjna formuła kremu – skład, dobór składników

-          nowa formuła kanału TV – schemat, konwencja, stylistyka

-          *szkolenie realizowane w formule „in company” – realizowane wg wzoru / schematu

-          *zmieniona formuła targów – konwencja, wzorzec, forma, przepisy

 

-          *kosmiczny smak – nieziemski, niepowtarzalny, niezwykły, niespotykany

-          (?) kosmiczna katastrofa – nieziemska, niesamowita, niesłychana, nieprawdopodobna

-          (?) kosmiczna siła – tajemnicza, nadprzyrodzona, nieziemska, niesamowita, niesłychana, nieprawdopodobna

-          (?) kosmiczne właściwości – niesamowite, zadziwiające, niezwykłe, niespotykane, niewiarygodne

-          *kosmiczna zgrywa – nieziemska, niesamowita, niesłychana, nieprawdopodobna

-          kosmiczne wymagania – nieprawdopodobne, wysokie, wyśrubowane, bezwzględne

 

-          unikalna tkanina – rzadka, unikatowa, oryginalna, jedyna w swoim rodzaju

-          unikalny sposób – szczególny, wyjątkowy, nietypowy, niecodzienny

-          unikalne rozwiązanie spraw – niecodzienne, niespotykane, nietypowe, osobliwe

-          unikalny projekt – osobliwy, oryginalny, wyjątkowy, swoisty, niepowtarzalny

-          unikalny widok – osobliwy, wyjątkowy, rzadki, niecodzienny, niepowtarzalny, niebywały

-          unikalny sprzęt – szczególny, wyspecjalizowany, specjalistyczny, rzadki

 

-          spektakl offowy – awangardowy, niszowy, koneserski, eksperymentalny

-          *offowy początek sezonu – nowatorski, awangardowy, eksperymentalny

-          *offowy humor – nietypowy, osobliwy

-          pierwszy *offowy serial tv – niekomercyjny, ambitny

-          film offowy – koneserski, awangardowy, eksperymentalny, ambitny

-          *offowy...

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • kachorra.htw.pl