Literatura:
Pod redakcją Jasiński i Mudrecka „Profilaktyka i resocjalizacja w działalności OHP”.
Pospiszyl Irena „Przemoc w rodzinie”.
Urban B. „Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży”
B. Hołysz „Kryminologia”.
B. Hołysz „Samobójstwo przypadek czy konieczność”.
Profilaktyka jest to systematyczny proces nabywania wiedzy, świadomości osobistej, rozwijanie możliwości własnych i grupowych, uczenie twórczego wykorzystywania własnych potencjałów, a także uczenia się sposobów szukania pomocy i korzystania z pomocy innych (Floyd).
Metodyka oddziaływań wychowawczych - przedmiotem zainteresowania jej jest poszukiwanie optymalnych metod, które dają duże prawdopodobieństwo osiągnięcia zamierzonych celów, będąc równocześnie najtańszymi i najmniej absorbującymi. Metody te nie powinny przynosić szkody wychowawcy, jak i wychowankowi.
Resocjalizacja jest to optymalne uspołecznienie, optymalny rozwój jednostki, która aktywnie przetwarza własne środowisko i siebie sposób kreatywny i twórczy (Pytka).
Socjalizacja – jest to proces stawania się pełnowartościowym członkiem społeczeństwa, przestrzegającym obowiązujących normy.
Transakcyjna definicja stresu.
Stres – nie jest obiektywną cechą danej sytuacji lub bodźców, nie jest też stanem organizmu. Jest on rodzajem szczególnej reakcji pomiędzy człowiekiem a otaczającym go światem. Stres powstaje na skutek interpretacji danej sytuacji jako trudnej, motywującej, szkodliwej, a nawet zagrażającej. W procesie tej interpretacji istotną rolę odgrywają uczucia, przekonania, system wartości tej osoby.
T: Samobójstwo i profilaktyka postsuicydalna.
Typy samobójstw:
2. egoistyczne
3. anomijne
4. altruistyczne
5. fatalistyczne.
Ad. 1.
Samobójstwo egoistyczne - przyczyną tego zachowania jest chęć ucieczki od sytuacji trudnych zagrażających, jest ono wynikiem małej integracji społecznej.
Ad.2.
Anomia – brak norm obowiązujących w danym społeczeństwie.
Samobójstwo anomijne – zachowanie, które wynika z rozbicia ładu społecznego, kiedy zachowanie jednostki są w małym stopniu kontrolowane społecznie.
Ad.3.
Samobójstwo altruistyczne – zachowanie wynikające ze zbyt silnej więzi ze społeczeństwem, kiedy osoba fałszywie interpretuje oczekiwania grupy wobec niej, która rzekomo wymaga od niej ofiary.
Ad.4.
Samobójstwo fatalistyczne – u podstawy tego zachowania jest taka ocena sytuacji, że nie ma już innego wyjścia (sytuacja jest nie do rozwiązania).
Cele profilaktyki postsuicydalnej.
lbrak powrotu do próby samobójczej;lleliminowanie zachowań autodestrukcyjnych;llgenerowanie innych twórczych postaw wobec życia;lluczenie się zachowań altruistycznych (zaangażowanie społeczne, uczenie się odpowiedzialności za innych);lleliminowanie patrzenia przez czarne okulary, czyli tworzenie sytuacji o pozytywnym znaczeniu społecznym;lluczenie umiejętności rozładowywania frustracji poprzez zachowania nie agresywne.l
Ungehrer
Cz
struktura struktura struktura profilaktyka
kreacji równowa terapii
czyli umiejętność dotyczy ona relacji uczenie się sposobów budowanie struktur
własnego rozwoju pomiędzy jednostką redukowania frustracji zabezpieczających
poprzez szukanie a społecznością a także samosterowności przed próbą
społ. wsparcia, przeciwdziała w sytuacjach szczególnie samobójczą,
budowanie zawężaniu. trudnych. uczenie się
pozytywnych zachowań
relacji bez altruistycznych
nadużywania wobec
pomocy innych. agresywnych.
Umiejętność
radzenia sobie ze
stresem.
Syndrom presuicydalny.
I część
Zawężenie.
lzawężenie sytuacyjne – dotyczy utraty równowagi w relacjach pomiędzy jednostką a społecznością, sytuacje życiowe wydają się nie do przezwyciężenia a jednostka czuje się osaczona. Dominują tu dwie przeciwstawne tendencje:la. do przezwyciężania sytuacji
b. jestem bezsilny
2. zawężenie dynamiczne – patrzenie na świat przez czarne okulary, silne odczuwanie negatywnych emocji (lęk, strach, wściekłość), które kierują zachowaniem.. dominuje brak poczucia upływu czasu i powtarzalność przeżyć.
3. zawężenie stosunków międzyludzkich
UC OD OS
Uciążliwość odsuwanie się osamotnienie
odosobnienie
4. zawężenie świata wartości – tracą moc wszelkie autorytety, które próbują odsunąć myśl samobójczą.
II część
Agresja hamowana i autoagresja.
Agresja napływa, a nie wypływa bezsilna wściekłość często przekształca się w autoagresję
III część
Fantazje samobójcze.
Osoba cały czas myśli o samobójstwie i taka natrętna myśl jest pierwszym mechanizmem obciążającym psychicznie, z czasem te myśli utrwalają się.
1. zagrożenia fantazji samobójczej
a. marzyciel rezygnuje z innych sposobów zmiany sytuacji życiowej
b. bolesna konfrontacja pomiędzy marzeniami a rzeczywistością
c. świat rzeczywisty zostaje przeniesiony do świata fantazji, funkcjonuje własnym życiem, myśli o samobójstwie stają się natrętne i poza kontrolą.
Temat: Punitywność i permisywność jako kierunki oddziaływań resocjalizacyjnych.
Punitywność – tendencja do dużej represyjności i karania.
Permisywność – tendencja do humanizacji kary, liberalizm, łagodzenie warunków odbywania
kary.
Profilaktyka w przypadku osób nieletnich jest zorientowana na 3 kierunki:
1. pozostawienie dziecka w środowisku rodzinnym
2. unikanie stygmatyzacji pobytem w placówce resocjalizacyjnej.
3. unikanie zmian osobowości i psychiki podczas pobytu w placówce.
Profilaktyka poza zakładowa wymaga współdziałania szeregu instytucji. W zależności od jakości systemu profilaktycznego dominuje tendencja permisywna lub punitywna. Standardem w postępowaniu zarówno z młodzieżą, jak i z dorosłymi jest depenalizowanie i dekryminalizowanie czynów.
Trzy modele postępowania z nieletnimi:
1. model niebieski – jest to model sprawiedliwego karania, oparty na przepisach prawa, postępowaniem z jednostką zajmują się osoby powołane do tego instytucjonalnie (np. kurator). Do tych instytucji należy – policja, prokuratura, instytucje resocjalizujące.
2. czerwony – polityka socjalna, wczesne wsparcie rodziny, interwencja kryzysowa, postępowaniem zajmują się pracownicy administracji lokalnej (MOPS, pracownik socjalny, pedagog)
3. zielony – obejmuje nieformalną kontrolę społeczną, sprawy rozpatrywane są poza sądem, unikając formalizmu postępowania, przez stowarzyszenia i instytucje:
a. klub młodzieżowy (Holandia) jest to placówka dostępna 24 h na dobę, gdzie mogą znaleźć pomoc pedagogiczną, psychologiczną, prawną w sytuacjach konfliktowych z policją, rodziną, itd.
b. Kontrakt nieletniego (Belgia) – nieletni podpisuje zobowiązanie do określonego zachowania w obecności rodziców, a także przedstawiciela sądu, policji, szkoły, itp. np. naprawi coś co zepsuł.
c. Areszty weekendowe i nocne – przez cały tydzień funkcjonuje normalnie na weekend jest zamykany w zakładzie karnym; cały dzień funkcjonuje, a na wieczór jest zamykany.
Temat: Anomia społeczna R. Mertona.
Teoria anomii ma istotne znaczenie dla diagnozowania grup społecznych w skali makro, u jej postaw leżą założenia:
1. dewiacja nie jest tożsama z patologią.
2. w naturze ludzkiej nie ma złych popędów biologicznych.
3. struktura społeczna i kulturowa wywiera presję na ludzi, popychając ich do zachowań niezgodnych z normami.
4. społeczeństwo ma charakter monolityczny pod względem akceptowanych celów i norm społecznych.
Teoria posługuje się pojęciami:
1. Struktura społeczna – zorganizowany zespół społecznych zależności, w które uwikłani są ludzie.
2. struktura kulturowa – zespół kierujących zachowań, wartości wspólnych członkom określonego społeczeństwa.
3. cele kulturowe – rzeczy warte zabiegów, ustanowione w mentalności społeczeństwa, tworzą hierarchię wartości, układ podniesienia kształtujący ludzkie aspiracje.
4. środki osiągania celów – normy, które są wyznacznikiem legalności.
Merton dzieli społeczeństwo na:
1. źle zinternalizowane, gdzie cel, do których dąży jest (zredukowany przez aspiracje) > lub < niż środki
2. dobrze zinternalizowane, gdzie cele społeczne są osiągane sposobami społecznie akceptowanymi; cel = środek
Anomia – to sytuacja braku w społeczeństwie norm, kiedy to wartość celu przeważa w społeczeństwie uchodzącym za dobrze zinternalizowane.
Zasady funkcjonowania społeczeństwa – 3 filary:
1. cele kulturowe są dla każdego osiągalne i wszyscy powinniśmy do nich dążyć
2. wszelkie niepowodzenia są tylko przystankiem na drodze do sukcesu
3. prawdziwa porażka jest tylko zrezygnowaniem ze swoich aspiracji lub ich ograniczeniem
5 typów adaptacji człowieka do warunków społecznych:
Typ
Cel kulturowy
Środek osiągania celu
Konformista
+
+
Innowator
+
-
Rytualista
-
+
Wycofaniec
-
-
Buntownik
+/-
+/-
Grupa konformistów w każdym społeczeńs...