wyzsze czynnosci nerwowe, II rok, II rok CM UMK, Giełdy, od Joe, FIZJOLOGIA, KOLOKWIA, NEUROFIZJOLOGIA

//-->.pos {position:absolute; z-index: 0; left: 0px; top: 0px;}PAWEŁ: Uwarunkowana strachem reakcja na bodziec, który wcześniej związany był zpewnym specyficznym wstrząsem, maleje jeśli bodziec ten wielokrotnie powtórzymy beztowarzystwa wstrząsu, a opisane zjawisko nosi nazwę wygaszania. JuŜ od czasu IwanaPawłowa podejrzewano,Ŝewygaszanie polega nie tyle na usunięciu danego warunkowania,co na wytworzeniu nowego wspomnienia, współistniejącego z tym warunkującym, leczbędącego w stosunku do niego przeciwnym.WOJTEK: Dane z licznych badań na zwierzętach wskazują,Ŝemiejscem przechowywaniadługoterminowej pamięci wygaszania jest brzuszno-przyśrodkowa kora przedczołowa, agłównie ta jej część zwana korą przed- i pod limbiczną. Uszkodzenia lub ubytki tej częścikresomózgowia i wiąŜące się z nimi dysfunkcje wygaszania są kluczowymi zjawiskamicharakteryzującym takie zaburzenia jak zespół stresu pourazowego, paniki, czy zaburzeniaobsesyjno-kompulsywne.ŁUKASZ: Twórcy naszego artykułu skupili się jednak na ludziach zdrowych. Okazuje siębowiemŜeistnieje kilka parametrów fizjologiczno morfologicznych związanych zewspomniana częścią kory przedczołowej, odgrywających waŜną role w zjawisku wygaszania,a w tym, co jest dla nas szczególnie interesujące, radzeniu sobie ze strachem. Jednym z tychparametrów jest grubość brzuszno-przyśroidkowej kory przedczołowej. Stąd teŜ postawionaprzez nich teza:Thickness of ventromedial prefrontal cortex In humans iscorrelated with extinction memoryZespół naukowców z Massachusetts General Hospital i Harvard Medical School w Charlestonprzeprowadził doświadczenie mające na celu wykazać czy istnieje i jaki jest związek grubościkory w tej części mózgu z efektywnością procesu wygaszania. Na początek kilka podstaw,które pozwolą nam zrozumieć większą całość.WOJTEK: W klasycznym modelu warunkowania Pawłowa obojętny bodziec warunkujący(CS) np.światło,wiązany jest z negatywnym bodźcem nie warunkującym (US) w postaci np.poraŜenia prądem, co w konsekwencji prowadzi, przy wielokrotnym powtarzaniu, dowywołania przez sam bodziec obojętny róŜnych manifestacji uwarunkowanych strachemodpowiedzi takich jak sztywnienie u gryzoni, czy zwiększenie przewodnictwa skórnego(SCR) u ludzi.PAWEŁ: Zakładając,Ŝewłaśnie przewodnictwo skórne (SCR) jest miarą swoistegoutrzymania pamięci wygaszania (extinction retention), na grupie badanych, w skład którejwchodziło ośmiu zdrowych męŜczyzn i sześć zdrowych kobiet w wieku 21-34 lataprzeprowadzono następujący eksperyment.W odległości dwóch stóp (60 cm) na ekranie wyświetlano im fotografie dwóch pokoistanowiących kontekst wizualny (CX): Sali konferencyjnej z ksiąŜkami i biura z komputerem.Na fotografiach umieszczona była lampa z kloszem w dwóch wariantach (niebieski iczerwony) stanowiących bodziec warunkowy (CS). Bodziec nie warunkowany stanowiłonatomiast 500ms-ekundowe poraŜenie prądem przez elektrody załoŜone na palcuwskazującym iśrodkowymręki dominującej, o indywidualnie dobranym napięciuodbieranym przez badanych jako „wysoce draŜniące ale niebolesne”.ŁUKASZ: Procedura eksperymentalna trwała dwa dni i była podzielona na kilka faz:1. Faza przyzwyczajenia2. Faza warunkowania3. Faza zaniku4. Faza przypominania5. Faza odnowyKaŜdy obraz podawany był w czasie 18 sekund, z czego pierwsze 6s sam kontekst (CX), akolejne 12 kombinacja bodźców warunkujących (CS+, CS-). Pomiar SCR dokonywany był na2s przed wyświetleniem bodźca CS (jako poziom odniesienia), a kolejny juŜ w trakcie trwaniaCS (przy czym do wyników brana była pod uwagę najwyŜsza wartość przez całe 12sekund).W celu wyznaczenia morfometrycznej zaleŜności wyliczono współczynnik utrzymaniawygaszania jako iloraz pierwszego wyniku SCR w fazie przypominania i odnowy przeznajwyŜszy wynik SCR w fazie warunkowania pomnoŜony przez 100 w celu uzyskaniawyników procentowych.TABELA 1PAWEŁ: Pomiaru grubości brzuszno-przyśrodkowej kory przedczołowej (vmPFC) dokonanonatomiast przy pomocy rezonansu magnetycznego na maszynie typu Siemens Sonata 1,5-T.W tym celu wybrano kilka charakterystycznych punktów pomiarowych (ROI’s), w tym:rACC – cześć dziobowa przedniej kory obręczySC – kora podspoidłowamOFC – przyśrodkowa czołowooczodołowa koraOraz dACC- część grzbietowa przedniej kory obręczy, jako region kontrolny, w załoŜeniachnie wykazujący korelacji.Otrzymane w ten sposób obrazy poddano procesowi normalizacji z uŜyciem odpowiedniegooprogramowania w celu umoŜliwienia zestawiania ich ze sobą z wyeliminowaniem błędówwynikających z róŜnic osobniczych. Analizując w ten sposób dane zebrane z MRI(rezonansu) oraz te dotyczące przewodnictwa skórnego SCR podjęto próbę ustaleniaregionów kory, których grubość wykazuje korelację ze współczynnikiem utrzymaniawygaszanie. Otrzymano następujące wyniki.ŁUKASZ: WYKRES 1Okazuje się, ze w przypadku kontekstu wizualnego (CX-), zauwaŜa się znaczna korelacjemiędzy współczynnikiem utrzymania wygaszania a grubością kory czołowooczodołowejprzyśrodkowej (r=0.52, P=0,028), lecz brak korelacji z SC (r=0,18, P=0,27), rACC (r=0,16,P=0,29) i dACC (r=0,32, P=0,13).RównieŜ w przypadku kontekstu wizualnego (CX+) istnieje korelacja międzywspółczynnikiem a grubością mOFC (r =0.59;P=0.012),ale nie SC (r=0.14;P=0.32),rACC(r=0.10;P=0.37),czy dACC (r=0.11;P=0.34).Dodatkowo dokonując pomiarów najnowszymi automatycznymi metodami pomiaru grubościcałej kory mózgowej, poza potwierdzającymi wcześniejsze wyniki danymi znaleziono tylkojeden region (kora ciemieniowa górna lewa) o zbliŜonym współczynniku korelacji.Wyniki pokazują,Ŝeosoby badane, u których stwierdza się większą grubość vmPFC (adokładnie: grubszą mOFE) wykazują mniejsze SCR w stosunku do uwarunkowanego bodźca,któremu zostali poddani. Badania te dowodzą roli vmPFC w przypominaniu pamięciwygaszania, wyjaśniają równieŜ tak duŜe zróŜnicowanie osobnicze w utrzymaniu wygaszaniau ludzi, w konsekwencji róŜnic w grubości kory, a to z kolei tłumaczy indywidualne róŜnicew zdolnościach modulowania strachu. Dla badaczy zaskakującym jest fakt braku korelacji zrACC zaangaŜowanego w procesy emocjonalne u ludzi, którego zaburzenia prowadzą dolicznych dysfunkcji. Podejrzewa się jednak,Ŝeregion ten moŜe brać udział w innychskładowych procesu wygaszania. RównieŜ brak korelacji z SC budzi zdziwienie naukowców,bowiem region ten jest uwaŜany za homologiczny do tej części kory zwierzątodpowiedzialnej za wygaszanie strachu.WOJTEK: Podobnie jak te, wiele innych badań wskazuje na to,Ŝe„większe” regiony wmózgu, przedkładają się na „większe” umiejętności. Np. dowodzą,Ŝewiększy hipokampzwiązany jest z lepszym przywoływaniem pamięci deklaratywnej, z kolei jego pomniejszeniewiąŜe sięściślez ograniczeniem pojemności pamięci słownej u osób starszych. Choć juŜ,zwiększenie rozmiarów wyspy i przedniej kory obręczy (rACC) obserwuje się u pacjentów zanimalofobiami.PAWEŁ: WaŜnym klinicznie jest równieŜ fakt,Ŝekora przedczołowa (vmPFC) okazuje siębyć funkcjonalnie upośledzona w zespole stresu pourazowego i niezdolna do aktywacji wodpowiedzi na związane z traumą sygnały, co w konsekwencji prowadzi dowyolbrzymionych warunkowanych strachem reakcji.ŁUKASZ: Dlaczego ten eksperyment jest waŜny i jak posuwa naszą wiedzę do przodu?WaŜność tego eksperymentu przejawia się w tym,Ŝedaje podstawę do dalszych badań nadmoŜliwością przewidywania skuteczności procesu terapeutycznego u osób z zaburzeniemzjawiska wygaszania, w oparciu o dane morfometryczne kory mózgowej.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

kachorra.htw.pl