WZW TYPU B PRZEWLEKŁE
HEPATITIS VIRALIS B CHRONICA
lZ. Dziubek “Choroby zakaźne i pasożytnicze”l
definicja – brak normalizacji klinicznej i biochemicznej, oraz utrzymywanie się znaczników HBV w surowicy po upływie 6 miesięcy
EPIDEMIOLOGIA:
· u dorosłych ok. 5 – 10%
ETIOLOGIA:
·
PATOGENEZA:
· teoria powstawania mutantów e – minus :
- w historii zakażenia HBV występują 2 fazy :
→ faza tolerancji immunologicznej
→ faza immunoeliminacji
- przejście z jednej fazy do drugiej może zakończyć się eliminacją HBV (klinicznie obostrzenie objawów)
- ważne znaczenie ma ekspresja HBeAg, który ma zarówno własności wywoływania tolerancji, jak i eliminacji immunologicznej
- jego ekspresja na powierzchni błony komórkowej hepatocytu zaburza tę równowagę
- komórki cytotoksyczne eliminują hepatocyty z taką ekspresją
- mogą się wytworzyć mutanty e – minus
- taki mutant unika odpowiedzi typu cytotoksycznego, co umożliwia mu przetrwanie (selekcja ujemna)
- mutant w takich warunkach może podtrzymywać swoją replikację
· zaburzenia syntezy interferonu i IL – 2 :
KLASYFIKACJA PRZEWLEKŁYCH ZAPALEŃ WĄTROBY :
· przewlekłe przetrwałe zapalenie wątroby :
- hepatitis chronica persistens
- nacieki limfocytowe w przestrzeniach wrotnych i nieznaczne włóknienie
· przewlekłe aktywne zapalenie wątroby :
- hepatitis chronica activa
- nacieki z limfocytów i plazmocytów w przestrzeniach bramnych przechodzące przez blaszkę graniczną
- martwica kęsowa hepatocytów
-
OBRAZ KLINICZNY:
ZAPALENIE TYPU PRZETRWAŁEGO :
- objawów może nie być, lub mogą być skąpe
· objawy podmiotowe :
- uczucie zmęczenia
- pobolewanie w prawym podżebrzu
- nietolerancja tłuszczu i alkoholu
· tkliwość i powiększenie wątroby :
- niewielkiego stopnia
· badania dodatkowe :
- niewielka hiperbilirubinemia
- okresowy (sinusoidalny) AT
- wskaźnik de Ritisa < 1
- IgG
ZAPALENIE AKTYWNE :
- dolegliwości może niebyć, lub mogą być bardzo dotkliwe
- stan podżółtaczkowy :
→ okresowo zanikający
- wątroba może być różnej wielkości
- rumień dłoniowy
- okresy aktywności AT są dłuższe niż remisji
- stałe hipoalbuminemia i hipergammaglobulinemia
- cechy marskości rozwijają się po kilku latach (rzadziej po kilkunastu miesiącach)
ROZPOZNANIE:
· biopsja wątroby :
- jest podstawą rozpoznania
- u chorych z marskością wynik może być mylący (odpowiadać może cechom zapalenia przetrwałego)
RÓŻNICOWANIE:
·
LECZENIE:
LECZENIE PRZECIWWIRUSOWE :
- u chorych z cechami replikacji wirusa (HBsAg + i HBeAg +)
- stosuje się interferon a i lamiwudynę jako leki równorzędne (stosowanie łączne w fazie prób)
- można też podawać przez pierwsze 3 miesiące lamiwudynę, a potem IFN a
· interferon a :
- 3 M. j. 3 x tyg. przez okres pół roku
- wyniki leczenia są tym lepsze im proces trwa krócej i ma większą aktywność
- powodzenie terapeutyczne : 40 – 60%
- przeciwwskazania :
→ ciężkie choroby serca, nerek, szpiku
→ niewyrównana marskość wątroby
→ ciąża, karmienie
→ padaczka
→ ciężka depresja
→ choroby autoimmunologiczne
- działania niepożądane :
→ objawy grypo podobne
→ obfite poty
→ dolegliwości zez strony przewodu pokarmowego
→ przemijająca leukopenia
→ zawroty głowy
→ zaburzenia snu
→ RR
lamiwudyna :
- p.o. 1 tabl. (100 mg)/dz przez pół roku (do uzyskania serokonwersji w układzie HBs, lub HBe w 2 kolejnych próbkach)
- przeciwwskazania :
→ nadwrażliwość na lamiwudynę
→ I trymestr ciąży
→ karmienie piersią
- działania niepożądane :
→ lek jest dobrze tolerowany
→ ¯ samopoczucie, uczucie zmęczenia
→ zaburzenia ze stronny przewodu pokarmowego
POWIKŁANIA:
·
ROKOWANIE:
·
PROFILAKTYKA:
·
PATRZ TEŻ:
·
2