Z CIEŚNI N, V rok, Neurologia

Poza tym na świecie jest niewiele istot groźniejszych od kobiety.

1/1

Zespół cieśni nadgarstka

               ZESPÓŁ CIEŚNI NADGARSTKA

 

1.       R. Mazur i wsp.  „Podstawy kliniczne neurologii“

 

EPIDEMIOLOGIA:

· jest to najczęściej występujący zespół tunelowy i najczęstsza przyczyna uszkodzenia

   n. pośrodkowego

· częściej u kobiet

· zwykle po 40 rż.

 

ETIOLOGIA:

· samoistny

· objawowy :

-          cukrzyca

-          niedoczynność tarczycy

-          akromegalia

-          ciąża

 

PATOGENEZA:

· anatomia :

-          kanał nadgarstka zamknięty jest od przodu przez troczek zginaczy, rozpięty miedzy kośćmi czworoboczną i łódeczkowatą z jednej, a grochowatą i haczykowatą z drugiej strony

-          w kanale leżą :

®     nerw pośrodkowy

®     mm. flexores digitorum

®     m. flexor pollicis longus

· patofizjologia :

              -   dochodzi do ucisku przez przerosły troczek zginaczy

 

OBRAZ  KLINICZNY:

· zaburzenia czuciowe :

-          nocne parestezje i bóle kciuka, oraz palców wskazującego i środkowego

-          w miarę postępu choroby pojawiają się ubytki czucia

· zaniki mięśni kłębu :

              -  w późniejszym okresie

ROZPOZNANIE:

 

RÓŻNICOWANIE:

· uszkodzenie nerwu pośrodkowego na przedramieniu ()

· radikulopatia szyjna (w przebiegu dyskopatii) ()

· poliradikulopatia ()

 

LECZENIE:

· leczenie choroby podstawowej :

-          w przypadkach objawowych

· leczenie operacyjne :

-          w przypadkach samoistnych oraz objawowych gdy dolegliwości nie ustępują

-          polega na przecięciu troczka zginaczy w znieczuleniu miejscowym

POWIKŁANIA:

 

ROKOWANIE:

· w przypadkach niepowikłanych sukces leczenia wynosi niemal 100%

· w przypadkach zaniedbanych ok. 50%

 

PATRZ TEŻ:·

 

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • kachorra.htw.pl