1/1
Zespół Hornera
ZESPÓŁ HORNERA
1. R. Mazur „Podstawy kliniczne neurologii”
ETIOLOGIA :
· zespół Wallenberga
· jamistość rdzenia
· guzy rdzenia
· uszkodzenia pnia mózgu
· uszkodzenie pnia współczulnego przez :
- guzy szczytu płuc (zespół Pancoasta)
- nowotwory szyi (węzły chłonne)
- żebro szyjne
- powiększenie gruczołu tarczowego
- powiększenie węzłów chłonnych szyi
- patologie przestrzeni pozagardłowej (towarzyszy mu porażenie nerwów opuszki)
PATOGENEZA:
· unerwienie współczulne mm. oka :
- ośrodek rzęskowo – rdzeniowy znajduje się na wysokości C8 – Th2
- włókna przezwojowe biegną w korzonku brzusznym
- włókna przedzwojowe przełączane są w zwoju szyjnym górnym na zazwojowe, które dołączają do splotu szyjno – tętniczego wraz z tętnicą wnikają do czaszki, a następnie do oczodołu
- unerwiają m.dilator pupillae, m. tarczkowy (część m. dźwigacza powieki górnej) i m. oczodołowy
· uszkodzeniu może ulec :
- ośrodek rzęskowo – rdzeniowy
- włókna biegnące do ośrodka :
→ z podwzgórza przez pień mózgu i rdzeń szyjny
- włókna wychodzące z ośrodka
OBRAZ KLINICZNY:
· triada objawów :
- zapadnięcie gałki ocznej
- opadnięcie powieki
- zwężenie źrenicy
· objawy niestałe :
- rozszerzenie naczyń na twarzy po stronie uszkodzenia
- brak pocenia tjw.