SYLABUS PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe sylabusu
Opis
1.
Nazwa przedmiotu
Kultura języka
2.
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Wydział Filologiczny
Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej
3.
Kod przedmiotu
Proszę nie wypełniać
4.
Język wykładowy
Język polski
5.
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest
realizowany
Przedmiot może być realizowany w ramach następujących
grup, zgodnie ze standardami kształcenia:
- grupa treści podstawowych,
- grupa treści kierunkowych,
- grupa treści kształcenia do wyboru.
Proszę nie wypełniać
6.
Typ przedmiotu
Należy wskazać, czy jest to przedmiot:
- obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów,
- obowiązkowy do ukończenia całego toku studiów,
- fakultatywny - ograniczonego wyboru,
- fakultatywny - dowolnego wyboru.
Proszę nie wypełniać
7.
Rok studiów, semestr
Rok I, semestr I
8.
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
dr Roman Wróblewski
9.
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku, gdy nie
jest nią osoba prowadząca dany przedmiot
dr Roman Wróblewski
10.
Metody dydaktyczne
Ćwiczenia, 3 godziny podczas zjazdu, 6 zjazdów w semestrze
11.
Wymagania wstępne
Ogólna wiedza i kompetencja językowa na poziomie absolwenta szkoły średniej.
12.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
18 godzin ćwiczeń.
13.
Liczba punktów ECTS
przypisana przedmiotowi
Proszę nie wypełniać
Punkty winny być przyporządkowane wszystkim
przedmiotom, które kończą się ewaluacją (oceną), zgodnie z
zasadą, że nakład pracy przeciętnego studenta przypadający na
rok akademicki odpowiada 60 punktom ECTS, również w
przypadku , gdy przedmioty pogrupowane są w moduły lub
większe bloki.
Przyporządkowane punkty powinny uwzględniać oprócz
udziału w wykładach i ćwiczeniach, także czas studenta
poświęcony na wykonanie takich zadań, obowiązujących w
ramach zajęć z danego przedmiotu, jak prace semestralne
(roczne), dyplomowe, dysertacje, projekty, ćwiczenia
realizowane w laboratorium, prace terenowe, itp.
14.
Założenie i cele przedmiotu
Efektem kształcenia powinno być rozumienie przez studentów podstawowych pojęć z kultury języka; umiejętność rozpoznawania i unikania różnych typów błędów językowych; umiejętność diagnozowania szczególnie niepokojących zjawisk językowych, takich jak zapożyczenia językowe, mody językowe, neologizmy, stereotypy językowe, profesjonalizmy, kolokwializmy czy wulgaryzmy. Celem ćwiczeń jest, aby studenci posiedli kompetencje w zakresie poprawnego używania polszczyzny. Zajęcia służą do przedstawienia i zarysowania wielu zagadnień poprawnościowych. Główny nacisk jest położony na zachęcanie do samokształcenia w tej dziedzinie.
15.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres danego
przedmiotu
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena ze sprawdzianu.
Na ocenę zaliczeniową mają również wpływ „małe” punkty, które studenci zdobywają wykonując ćwiczenia poprawnościowe w trakcie zajęć – w ten sposób na zajęciach jest realizowane ocenianie ciągłe.
16.
Treści merytoryczne przedmiotu
lInternetowe źródła wiedzy poprawnościowej.llKultura języka – znaczenie terminu; najważniejsze pojęcia. Błąd językowy. Typy błędów językowych. Kryteria poprawności językowej. Poziomy i typy normy współczesnej polszczyzny. Kodyfikacja polszczyzny. Polityka językowa. Ustawa o języku polskim.llPoprawność wymawianiowa. Akcent wyrazowy Poprawność leksykalna i frazeologiczna. Błędy stylistyczne i stosowność stylistyczna. Pleonazmy, tautologie i paradoksy językowe. llPoprawność składniowa. Gatunki dziennikarskie a język llModa językowa. Wulgaryzacja języka, grzeczność językowa. Etyka słowa. Manipulacja językowa. Nowomowa.llJęzyk polityki. Brutalizacja języka. Zasady komunikacji internetowej. l
17.
Wykaz literatury podstawowej
1. Bugajski Marian, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993.
2. Buttler Danuta, Kurkowska Halina, Satkiewicz Halina, Kultura języka polskiego, t. 1 Warszawa 1986, t. 2 Warszawa 1987.
...