1/1
Zespół ogona końskiego
ZESPÓŁ OGONA KOŃSKIEGO
1. R. Mazur i wsp. „Podstawy kliniczne neurologii“
2. W. Jakimowicz „Neurologia kliniczna“
EPIDEMIOLOGIA:
ETIOLOGIA:
· wypadnięcie jądra miażdżystego tarczy międzykręgowej
· guzy
PATOGENEZA:
· ogon koński znajduje się poniżej I kręgu lędźwiowego i sięga do 2 kręgu krzyżowego
OBRAZ KLINICZNY:
· niedowład wiotki kończyn dolnych :
- asymeryczny
- dotyczy głównie części odsiebnych :
® typowa jest stopa opadająca
- odruch ze ścięgna Achillesa jest zniesiony, lub osłabiony
· zaburzenia chodu :
- chód koguci (brodzący) związany z niedowładem
- charakterystyczne opadanie stopy
· zaburzenia czucia :
- niesymetryczne
- o typie korzeniowym
- w okresie ostrym występuje rwa z promieniowaniem wzdłuż podrażnionych korzeni (dodatnie objawy rozciągowe)
· zatrzymanie moczu :
- na skutek przerwania łuku odruchowego
- występuje tzw. pęcherz atoniczny
- po okresie zatrzymania moczu może dojść do powstania tzw. pęcherza autonomicznego :
® rolę tonizująca i sterująca odgrywają wówczas komórki zwojowe ściany pęcherza
® jest to mechanizm niewystarczający, dlatego u chorych tych występuje duże zaleganie moczu
PATRZ TEŻ:
·